Wstępna analiza dzieła ujawniła, że mamy do czynienia z pracą XVI-wieczną, która tradycyjnie była łączona z osobą Lucasa Cranacha Starszego (1472-1533), wybitnego przedstawiciela niemieckiego malarstwa renesansowego. Wykonany na desce obraz przedstawia Madonnę z dzieciątkiem Jezus w otoczeniu tańczących aniołków. Na Wawelu obraz przejdzie konserwację, a następnie zostanie pokazany zwiedzającym.
CRANACH NA WZGÓRZU
Przypominamy, że wawelscy konserwatorzy przeprowadzili skomplikowaną konserwację techniczną innego dzieła Cranacha ze zbiorów muzeum „Chrystus błogosławiący dzieci” w latach 2012-2013.
- Bardzo się cieszę, że to interesujące dzieło trafiło na wzgórze wawelskie. Pracownie konserwacji Zamku, a zwłaszcza pracownia konserwacji malarstwa ma znaczącą renomę, bowiem od wielu lat prowadzi badania i konserwacje obrazów renesansowych. Nie idzie tylko o dzieło Cranacha z naszych własnych zbiorów, ale trzeba też pamiętać o wyjątkowym osiągnięciu w postaci konserwacji dzieł z daru Karoliny Lanckorońskiej – mówi dr hab. Andrzej Betlej, dyrektor ZKnW.
Warto dodać, że niebawem do rąk zainteresowanych trafi naukowe opracowanie tego wieloletniego i spektakularnego procesu wydane przez Zamek Królewski na Wawelu.
- Wawelscy konserwatorzy mogą się również poszczycić innym sukcesem - skomplikowaną konserwacją obrazu „Madonna w płaszczu opiekuńczym. Obraz wymaga konserwacji i dalszych badań. Bardzo chcielibyśmy zaprosić do nich badaczy opracowujących wielki korpus dzieł Cranacha (cranach.net). Należy pamiętać, że mówiąc o obrazach „cranachowskich”, często mamy na myśli zarówno dzieła mistrza, jak i jego uczniów i naśladowców” – dodaje dr hab. Andrzej Betlej, prof. UJ.
LUCAS CRANACH STARSZY
Lucas Cranach Starszy urodził się prawdopodobnie w roku 1472 w miejscowości Kronach (od której przyjął nazwisko) w Górnej Frankonii, jako syn Hansa Mollera (Mallera). Nauki malarstwa pobierał w warsztacie ojca, a w 1501 lub 1502 przybył do Wiednia, gdzie przebywał do roku 1504. Z tego czasu pochodzą takie obrazy artysty, jak „Ukrzyżowanie”, w którym dostrzec można niezwykle emocjonalny stosunek twórcy do tematu. Podczas swojego pobytu w Wiedniu artysta rozwinął również twórczość graficzną, tworząc – pod wpływem Wielkiej Pasji Albrechta Dürera – dwie drzeworytnicze sceny „Ukrzyżowania”. Wtedy także powstały pierwsze znane malowane portrety pędzla Cranacha, w tym Johannesa i Anny Cuspinianów, nieznanego Uczonego oraz innych profesorów uniwersyteckich i wiedeńskich humanistów. Wprowadzając w tych obrazach tło pejzażowe, co było wyraźnym przełomem w jego malarstwie, Cranach tworzył fundamenty niemieckiego renesansowego portretu.