Przed nami eksperyment teatralny, który jest próbą spojrzenia na ostatnie dzieło Kantora z dwóch perspektyw: naukowej i artystycznej. Przez sześć miesięcy grupa osób związanych z teatrem, tańcem czy performansem będzie poszukiwać sensów, możliwych scenariuszy i niedokonanych przesunięć w spektaklu Tadeusza Kantora Dziś są moje urodziny.
Projekt Cricoteki rozpocznie się od rekrutacji osób chętnych do wzięcia udziału w pracy nad spektaklem. Nabór będzie otwarty od 15 sierpnia do 15 września. Punktem wyjścia do pracy scenicznej będzie seria 10 seminariów z zaproszonymi badaczami, badaczkami i osobami związanymi z Teatrem Cricot 2.
Po udziale w seminariach i warsztatach, podczas „work in progess” grupa uczestników i uczestniczek, wspólnie z aktorem Teatru Cricot 2 Bogdanem Renczyńskim, stworzy nowy, oparty na tym procesie spektakl. Premiera zaplanowana została na kwiecień 2025.
Cykl seminariów wprowadzających projekt przyjmie formułę otwartych dla publiczności spotkań. Zachęcamy do udziału w nich osoby zajmujące się studiami nad teorią oraz historią sztuki, teatru i performansu.
Informacje praktyczne o projekcie:
Rekrutacja do programu: 15 sierpnia – 15 września 2024 r.
Liczba uczestników projektu: 6 – 8 osób
Zapisy przez formularz: https://forms.gle/cw7B5Np9fhxYcs9g7
Seminaria: 8 października – 17 grudnia 2024 r.
Część produkcyjna (warsztaty, próby): styczeń – kwiecień 2025 r.
Za udział w części produkcyjnej przewidziane jest honorarium.
Pokazy premierowe: 4 i 5 kwietnia 2025
Dziś są moje urodziny – poszukiwania to projekt, który w całości został zaplanowany z myślą o ostatnim teatralnym dziele Tadeusza Kantora – Dziś są moje urodziny. Spektakl posiada różnorodne, nierzadko sprzeczne sensy; wpisane są w niego napięcia, fatum, graniczność, piękno, klęska. Prace nad przedstawieniem zostały przerwane nagle, w konsekwencji nagłej śmierci Kantora po jednej z ostatnich prób. Przez to często postrzega się ten spektakl w kategoriach dzieła niedokończonego. Przedstawienie miało swoją premierę w Tuluzie w 1991 roku i grane było kilkadziesiąt razy do 1992 roku. Dla porównania Umarłą klasę pokazywano około pięciuset razy. Dziś są moje urodziny nie zdobyły rozgłosu porównywalnego do wcześniejszych spektakli Teatru śmierci. Projekt jest też pretekstem by w poszukiwaniu interpretacyjnych tropów sięgnąć do zasobów Żywego Archiwum, które stało się sercem założonej w 1980 roku Cricoteki.
Dla części krytyków Dziś są moje urodziny to dzieło niedomknięte, wybrakowane przez nieobecność Kantora. W ten sposób spektakl postrzegał Guy Scarpetta, w opinii La deuxième mort de Tadeusz Kantor (Druga śmierć Kantora): „Długo wahałem się, nim zabrałem głos na ten temat. Gdyż dobrze rozumiem, jakie motywy (aż nazbyt ludzkie) skłoniły aktorów Kantora do walki, by jego teatr nie umarł razem z nim. Jeśli w końcu to zrobię, jest to z myślą o tych wszystkich młodych widzach, którzy nigdy nie widzieli spektakli Kantora za jego życia, którzy mogą paść ofiarami tego fałszerstwa i nie móc już odróżnić niezręcznego naśladownictwa od oryginału”.
Celem projektu Cricoteki nie jest odtworzenie spektaklu Tadeusza Kantora, ale próba zbudowania w pełni autonomicznego dzieła teatralnego, powstałego ze zderzenia nowego pokolenia artystów i artystek z dziełem założyciela Teatru Cricot 2. Analiza krytyki spektaklu, jego odbioru i popremierowych losów będzie jednym z elementów pracy.
Tematy spotkań zogniskowane będą wokół istotnych dla dzieła wątków – od prezentacji stanu badań nad przedstawieniem, po krytyczne perspektywy związane z pamięcią i post-pamięcią o spektaklu, metodą pracy Tadeusza Kantora czy wieloaspektową dramaturgią. Zgromadzone w zasobach Archiwum Tadeusza Kantora w Cricotece materiały będą stanowiły podstawę procesu badawczego i działań twórczych. Projekt ma angażować sztukę i naukę, które razem są w stanie nie tylko opowiedzieć o zamkniętym już procesie twórczym, ale także uruchomić kolejny.
***
Kuratorzy: Tomasz Pietrucha, Bogdan Renczyński
Producentki: Justyna Droń, Anna Rejowska
Identyfikacja graficzna: Andrea Nikolov
Promocja: Małgorzata Kmita – Fugiel, Zofia Mikołajska
Obsługa techniczna: Mariusz Gąsior, Michał Warmusz
Opieka publiczności: Aleksandra Treder
Współpraca: Wiktor Bury, Joanna Geroch. Magdalena Link – Lenczowska, Aldona Mikulska, Agnieszka Oprzadek, Małgorzata Paluch-Cybulska, Anna Pulit, Małgorzata Raczkowska, Luna Sawka, Olena Yanushewska, Natalia Zarzecka, Dorota Ziajko
