Dorota Segda laureatką Nagrody im. Romany Bobrowskiej

To wyróżnienie trafia do najwybitniejszych polskich aktorów, większość z nich spotkała się na naszej antenie z legendarną „Panią Gosią”, jak mówili o Redaktor Romanie Bobrowskiej bliscy współpracownicy. Na liście wyróżnionych są m.in Anna Polony, Anna Dymna, Jerzy Stuhr, Jerzy Trela, Krzysztof Globisz. Nagrodą, której Patronką jest Romana Bobrowska, chcemy uhonorować najlepsze radiowe głosy, najznakomitsze interpretacje, najciekawsze, twórcze poszukiwania w dziedzinie radiowego teatru.

Dorota Segda bez wątpienia należała do ulubionych aktorek Romany Bobrowskiej. „Mistrzyni wiersza”, obdarzona piękną, jasną barwą głosu zrealizowała w studiach Radia Kraków kilkadziesiąt słuchowisk i audycji radiowych.

Zawsze bardzo bliska była jej polska poezja, ale w teatrze radiowym mieliśmy okazję słyszeć Laureatkę w bardzo różnych tekstach. Interpretowała teksty Stanisława Wyspiańskiego i Adama Mickiewicza, głośna jest jej lektura „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej. Współtworzyła, nagradzane na Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie, słuchowiska będące adaptacjami literatury współczesnej – poezji Tadeusza Nowaka, prozy Mariana Pankowskiego czy głośnej pisarki szwedzkiej Agnety Pleijel. Segda stworzyła także poruszającą kreację w, inspirowanym autentycznymi faktami, słuchowisku „Kto z Państwa popełnił ludobójstwo?”, wg afrykańskich opowiadań Wojciecha Albińskiego.

Tegoroczna laureatka nagrody im. Romany Bobrowskiej doskonale czuje specyfikę radiowego teatru: w jej interpretacjach wiersza zachwyca doskonałość frazy, w formach dokumentalnych i prozie – wrażliwość, kultura osobista, rozległość inspiracji.  

Dorota Segda jest także fantastyczną interpretatorką wierszy dla dzieci, od tekstów Marii Konopnickiej, przez baśnie Andersena, po klasykę XX wieku: utwory Tuwima i Brzechwy.    

Doroa Segda - aktorka, profesor i rektor krakowskiej AST, absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie /1988/
Dorota Segda zadebiutowała w Starym Teatrze w 1987 roku, jeszcze jako studentka krakowskiej PWST. Pierwszą zapamiętaną przez widzów rolą była uwodzicielska i niewinna Albertynka w „Operetce” Tadeusza Bradeckiego. Zaraz potem zaangażował ją Andrzej Wajda: była Ofelią w „Hamlecie IV” (1989) i Panną Młodą w „Weselu” (1991) zagranym blisko 150 razy. Najwyższe zawodowe uznanie przyniosły jej role u Jerzego Jarockiego, jej mistrza sztuki aktorskiej – np. Mańki w „Ślubie” Gombrowicza (1991), spektaklu, który stał się jedną z legend Starego Teatru. Aktorka dwukrotnie zdobyła prestiżową nagrodę im. Zelwerowicza za role w spektaklach tego reżysera: Salomeę w „Śnie srebrnym Salomei” (1993) i Małgorzatę w „Fauście” (1997).
Krakowianka z urodzenia i wychowania, obecnie rektor krakowskiej AST (dawnej PWST), gdzie od lat uczy adeptów sztuki aktorskiej, głównie wiersza, którego jest niezrównaną interpretatorką. Aktorka zagrała wiele wyrazistych postaci kobiecych na ekranie filmowym i telewizyjnym.
Nagrody
2018 – Nagroda im. Romany Bobrowskiej
2015 – Nagroda im. S. Wyspiańskiego
2011 – Nagroda m. Krakowa
2007 – Nagroda Rektora PWST Kraków
2001 – XXVI Opolskie Konfrontacje Teatralne „Klasyka Polska” – wyróżnienie za rolę Laodamii w przedstawieniu „tryptyk Wyspiański”, reż. M. Fiedor
1998 – plebiscyt Kreacja’1997 – najlepsza kreacja żeńska – rola Małgorzaty w przedstawieniu „Faust cz. I.” J. W. Goethego, reż. J. Jarocki
1998 – Złote Maski
1997 – Nagroda im. A. Zelwerowicza za rolę Małgorzaty w przedstawieniu „Faust cz. I.” J. W. Goethego, reż. J. Jarocki
1994 – XIX Opolskie Konfrontacje Teatralne „Klasyka Polska” – nagroda aktorska za rolę Salomei w przedstawieniu „Sen srebrny Salomei” J. Słowackiego, reż. J. Jarocki
1993 – Nagroda im. A. Zelwerowicza za rolę Salomei w przedstawieniu „Sen srebrny Salomei” J. Słowackiego, reż. J. Jarocki
1990 – Stypendium z Funduszu A. Szyfmana przyznane przez Polski Ośrodek I.T.I.
1989 – XXIX Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda dla młodego aktora za rolę Cecylii Cardew w przedstawieniu „Bądźmy poważni na serio” O. Wilde, reż. K. A. Hayes
1989 – Nagroda im. S. Wyspiańskiego

jn/mat. prasowe NST