W hołdzie „Fundatorowi - Władysławowi hr. Zamoyskiemu „ w Zakopanem i indiańskiemu artyście w Stanach Zjednoczonych

FUNDATOR – HRABIA WŁADYSŁAW ZAMOYSKI

Rok 2024 ustanowiono w Polsce rokiem Władysława Hrabiego Zamoyskiego, w setną rocznicę jego śmierci, w uznaniu zasług, również tych dla Zakopanego.

Władysław Zamoyski - hrabia herbu Jelita – ur. 18 listopada 1853 r. w Paryżu, zm. 3 października 1924 r. w Kórniku – wielkopolski szlachcic, polski działacz społeczny, fundator Zakładów Kórnickich. Także członek założyciel Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie . W 1899 r. kupił na licytacji tereny w Tatrach i na Podhalu, włączył się w każdą sprawę zakopiańską, pomagał instytucjom, stowarzyszeniom, wspierał inicjatywy kulturalne. W testamencie cały swój majątek przekazał Narodowi Polskiemu.

Hrabia Zamoyski był m.in. fundatorem Bazaru Polskiego - budynku, w którym w 1911 roku powstała przestrzeń wystawiennicza, odbywały się wystawy i wydarzenia kulturalne, a dzisiaj mieści się Miejska Galeria Sztuki.

Projekt wystawienniczy „Fundator Hrabia Władysław Zamoyski” opowiada nie tylko o postaci i zasługach Hrabiego, ale także prezentuje 19 artystów i ich dzieła, którzy brali udział w pierwszych wystawach w przestrzeni wystawienniczej Bazaru Polskiego , a którzy bardzo aktywnie działali na polu kulturalnym i mieli niebagatelny wpływ na rozwój wizerunku artystycznego Zakopanego.

Artyści: Wojciech Brzega, Kazimierz Brzozowski, Adam Chmielowski, Zefiryn Ćwikliński, Stanisław Gałek, Stanisław Gąsienica-Sobczak, Jan Gąsienica-Szostak, Wlastimil Hofman, Władysław Jarocki, Stanisław Kamocki, Karol Kłosowski, Bronisław Kopczyński, Janusz Kotarbiński, Tymon Niesiołowski, Jan Rembowski, Jan Rykała, Władysław Skoczylas, Alfred Terlecki, Bogdan Treter.

Prezentowane na wystawie dzieła sztuki, archiwalia i obiekty pochodzą ze zbiorów: Muzeum im. ks. dr Wł. Łęgi w Grudziądzu, Muzeum Jana Kasprowicza w Zakopanem, Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze, Muzeum Okręgowego w Lesznie, Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, PAN Biblioteki Kórnickiej w Kórniku, Sanktuarium Najświętszej Rodziny w Zakopanem, Urzędu Miasta Zakopane, Miejskiej Biblioteki Publicznej w Zakopanem i zbiorów prywatnych.

Organizatorzy: Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego, Zakopiańskie Centrum Kultury

Kuratorka wystawy: Lidia Rosińska-Podleśny

8 czerwca - 31 sierpnia 2024

Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego, ul. Krupówki 41

Jednostka Zakopiańskiego Centrum Kultury

Harry Whitehorse International Wood Sculpture Festival  -  Międzynarodowy Festiwal Rzeźby w Drewnie Harry’ego Whitehorse’a 

MONONA, WISCONSIN
JUNE 14 – 22, 2024

To wyjątkowe wydarzenie było pierwszym międzynarodowym festiwalem poświęconym rdzennej ludności. Podczas tygodniowego pobytu artyści - rzeźbiarze z różnych stron świata przygotowywali swoje prace poznając tradycje, historię i kulturę plemienia Ho- Chnuk a także pozwalając miejscowej społeczności poznać bogatą tradycję współczesnej i tradycyjnej rzeźby w drewnie. W plenerze udział wzięło 12 artystów z Ghany, Czech, Niemiec, Szwajcarii, Peru, Indii, Meksyku, Stanów Zjednoczonych i Polski. 

Część prac prezentowanych  będzie od sierpnia na rocznej wystawie plenerowej  w Ogrodzie Botanicznym Olbrich w Madiosn.

Kolejny  Międzynarodowy Festiwal Rzeźby w Drewnie Harry’ego Whitehorse’a odbędzie się w 2026 roku 

za:   https://www.harrywhitehorse.com/festival/

Harry Withehorse (1927 - 2017) artysta indiański z plemienia Ho-Chunk, zajmował się m.in. rzeźbą w metalu i drewnie, malarstwem olejnym i rzeźbą. Urodził się wigwamie niedaleko Indian Mission w Black River Falls w 1927 roku. Swoją artystyczną karierę rozpoczął jako uczeń swojego wuja, utalentowanego złotnika. W czasie II wojny światowej jako szesnastolatek wstąpił do marynarki wojennej /United States Navy ”. „Zawsze mówił, że kiedy jechali do Europy, wielu innych marynarzy — chodziło do barów na lądzie, podczas gdy on odwiedzał muzea” — mówiła w wywiadzie jego żona. Deborah Whitehorse. „Był pod wrażeniem tego, co zobaczył, i w tym momencie postanowił, zostać artystą”. Po odbyciu służby wojskowej Whitehorse uczęszczał na Uniwersytet Wisconsin, gdzie studiował anatomię człowieka i zwierząt. Studiował również malarstwo olejne w Arthur Colt School of Fine Arts w Madison, a następnie uczęszczał do Madison Area Technical College. Zdobyte doświadczenie i wiedzę wykorzystał w swojej artystycznej pracy. Inspiracje do swojej sztuki czerpał z dzikiej przyrody Wisconsin a także tradycji Ho – Chunk. „Myślę, że czuł głęboką więź, szacunek i zobowiązanie wobec swojego dziedzictwa"  - mówiła Deborah Whitehorse. Harry Withehorse zmarł w wieku 90. lat w 2017 roku w Madiosn

tekst na podstawie artykułu w:   Remembering Harry Whitehorse | Madison365