Decyzja władz o podniesieniu od 1 lipca 1980 r. cen mięsa i niektórych jego przetworów w bufetach i stołówkach zakładowych była zapalnikiem buntu, który w wakacyjnych miesiącach rozlał się na cały kraj.
Początkowo strajki jakie wybuchały m.in. na Lubelszczyźnie, w Tarnowie, w Ursusie czy w Mielcu, miały charakter ekonomiczny i socjalny. Robotnicy żądali m.in. podwyżek płac i poprawy warunków socjalno-bytowych, a po spełnieniu żądań przez dyrekcję przedsiębiorstwa wracali do pracy. Sytuacja zmieniła się, kiedy 14 sierpnia 1980 r. w proteście przeciwko zwolnieniu przez dyrekcję Stoczni Gdańskiej im. Lenina suwnicowej (a zarazem działaczki Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża) Anny Walentynowicz rozpoczęli strajk stoczniowcy, żądając m.in. przywrócenia swej koleżanki do pracy oraz podwyżek płac. Do strajku stoczniowców przyłączyła się znaczna część zakładów pracy w Trójmieście co sprawiło, że nawet zawarcie porozumienia Komitetu Strajkowego z dyrekcją 16 sierpnia nie zakończyło protestu. Strajkujący utworzyli Międzyzakładowy Komitet Strajkowy i 17 sierpnia przedstawili listę 21 postulatów, wśród których pierwszym żądaniem była zgoda na powołanie niezależnych od partii i pracodawców (czyli władz komunistycznych) związków zawodowych. Dzień później rozpoczęli strajk pracownicy Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego, również w Szczecinie powołany został MKS. Stopniowo strajki z poparciem żądań strajkujących stoczniowców wybuchały w zakładach pracy na terenie całej Polski.
Protesty Sierpnia’80, w wyniku których doszło do zawarcia między strajkującymi robotnikami a komisjami rządowymi czterech porozumień – w Szczecinie, Gdańsku, Jastrzębiu Zdroju oraz Hucie „Katowice” – doprowadziły do powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Związek zawodowy stał się w szybkim tempie największą organizacją społeczną w PRL, liczącą około 10 mln członków i miał ogromny wpływ na zmiany dotyczące nie tylko poprawy sytuacji robotników, ale także m.in. na powołanie niezależnych organizacji studenckich i rolniczych czy przełamywanie powszechnej dotychczas cenzury.