Radio Kraków
  • A
  • A
  • A
share

OKOR – radykalna opozycja chłopska

Ogólnopolski Komitet Oporu Rolników rozpoczął swoją działalność 15 sierpnia 1982 roku podczas tajnego spotkania na terenie parafii pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Krakowie - Bieżanowie. O działalności OKOR-u i niezależnym chłopskim ruchu związkowym w programie RK i IPN "Pamięć Niepodległości" 11 października dyskutowali Józef Baran ,współpracownik SKS, KOR , współinicjator powstania OKOR-u , Piotr Hlebowicz organizator wiejskich i gminnych struktur Solidarności RI w Małopolsce oraz dr Mateusz Szpytma wiceprezes IPN. Program prowadziła Jolanta Drużyńska.

strajki chłopskie 1981. Fot. AIPN

Dekret o wprowadzeniu stanu wojennego (13 grudnia 1981) zdelegalizował wszystkie organizacje społeczne działające w Polsce, ale jego ostrze było wymierzone w „Solidarność” w miastach i „Solidarność Rolników Indywidualnych” na wsi.
„Solidarność” zeszła do podziemia, gdzie jej działalnością kierowała od wiosny 1982 tajna Tymczasowa Komisja Koordynacyjna. Na wsi konspiracja jest trudniejsza, stąd nic dziwnego, że struktury podziemne powstały tam później. Najważniejszą z nich był, założony 15 sierpnia 1982, Ogólnopolski Komitet Oporu Rolników.
Komitet powstał dzięki organizacyjnej pomocy ks. Adolfa Chojnackiego, także konspiracyjne zebranie na którym proklamowano powstanie OKOR-u odbyło się na plebanii jego kościoła w Krakowie-Bieżanowie.

Głównym celem działalności OKOR było dążenie do odzyskania przez Polskę Niepodległości. W deklaracji programowej nie tylko stwierdzano, że istnieje potrzeba tworzenia niezależnego ruchu społecznego, ale też wzywano wszystkich rolników do stosowania wobec władzy biernego oporu, zachęcano do organizowania pomocy charytatywnej i pomocy w pracach polowych dla rodzin osób internowanych i uwięzionych działaczy chłopskich, nawoływano do poparcia solidarności robotniczej w organizowaniu ruchu oporu, poprzez podejmowanie wspólnych akcji protestacyjnych, drukowanie i kolportowanie ulotek, zbiórkę funduszy oraz tworzenie wspólnej struktury organizacyjnej.

 

 

OKOR prowadził aktywną działalność. Wydawał pisma centralne „Solidarność Rolników”, oraz „Żywią i Bronią”, a także kilka pism regionalnych. Współpracował z podziemną „Solidarnością”, organizował pielgrzymki na Jasną Górę, wyjazdy na spotkania z Janem Pawłem II podczas jego pielgrzymek do Polski.

 

 

O ile Tymczasowa Komisja Koordynacyjna i główny nurt podziemia miejskiej „Solidarności” wystrzegał się politycznego radykalizmu, o tyle OKOR stawał sobie od razu cel dalekosiężny: niepodległość Polski. Stąd jego polityczne alianse z grupami radykalnymi podziemia, takimi jak „Solidarność Walcząca” czy Liberalno-Demokratyczna Partia „Niepodległość”.
Dlatego działacze OKOR-u nie weszli do głównego nurtu opozycji, gdy pod koniec lat 80-tych powstała perspektywa ugody z komunistami.


(RG, CK/ IPN/ jd)

Wyślij opinię na temat artykułu

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Dodaj komentarz

Kontakt

Sekretariat Zarządu

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Dodaj pliki

Wyślij opinię