W kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację „myślenia według wartości” nagrodę otrzymał Robert Piłat. Został wyróżniony za książkę O rozsądku i jego szaleństwach, w której przypomina, że filozofia ma służyć dobremu życiu. Jego wnikliwe analizy dowodzą, że roztropność sprzyja ludzkiemu rozwojowi, a chwile spełnienia zawsze naznaczone są kruchością.
W kategorii publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować „nieszczęsny dar wolności”, nagrodę otrzymała Aleksandra Domańska. Nagrodzona została za książkę Bohatyrowicze. Szkice do portretu, w której bada historyczne przyczyny podziałów wśród Polaków. Wskazuje na skłonność do gloryfikacji klęski i związany z nią trwały uraz do sił postrzeganych jako obce. Aleksandra Domańska szkicuje barwny, zaktualizowany Polaków portret własny.
W kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu Kościoła i świata”, nagrodzona została Marina Hulia za działalność na rzecz uchodźców i więźniów. Marina Hulia budzi wrażliwość na los innych narodów i pomaga budować Polskę dla ludzi, a nie tylko dla Polaków.
Marina Hulia, Aleksandra Domańska, Robert Piłat. Fot.J.Kogut
Sylwetki laureatów:
Robert Piłat, ur. 1959, niedoszły muzyk, pisarz i żeglarz, który ostatecznie został profesorem filozofii. W pracy naukowej dąży do łączenia filozofii analitycznej z fenomenologią i hermeneutyką, które wychodzą od ludzkiego doświadczenia. Od kilkunastu lat współpracuje z Programem II Polskiego Radia jako autor lub stały gość audycji poświęconych filozofii, literaturze i muzyce. Pracuje na UKSW w Warszawie, wcześniej uczył filozofii między innymi na UW, UJ, w Collegium Civitas i Akademii Pedagogiki Specjalnej. Jest autorem siedmiu książek, m. in: Krzywda i zadośćuczynienie (2003), O istocie pojęć (2007), Aporie samowiedzy (2013) oraz O rozsądku i jego szaleństwach (2019). Angażuje się w różne formy popularyzowania nauki. Jest współautorem podręczników szkolnej edukacji filozoficznej. Przez kilka lat prowadził eksperymentalne zajęcia filozoficzne w gimnazjum i szkole podstawowej oraz warsztaty dla nauczycieli. Organizował także festiwale nauki.
Aleksandra Domańska, ur. 1954, pisarka, reżyserka, absolwentka Filologii Polskiej UW i Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie (obecnie Akademia Sztuk Teatralnych). Jest autorką spektakli teatralnych, telewizyjnych, filmu dokumentalnego Wilcza 11 (2007) oraz książek eseistycznych: Ulica cioci Oli (2013), Ulica Pogodna (2014), Grzybowska 6/10. Lament (2016), Bohatyrowicze. Szkice do portretu (2019). Napisała też jedną powieść: Ulica Pogodna (2014). W swojej działalności artystycznej zajmuje się „geografią miejsc pamięci”, a także nieuświadomionym wpływem historii na współczesną tożsamość.
Marina Hulia, ur. 1965, pisarka, działaczka społeczna, pedagożka. Rosjanka urodzona na terenie dzisiejszej Ukrainy, od ponad 20 lat mieszkająca w Polsce. Absolwentka Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego oraz filologii rosyjskiej Państwowego Uniwersytetu w Czerkasach na Ukrainie. Mówi o sobie, że jest „uzależniona od pomagania”. Była pomysłodawczynią licznych projektów edukacyjnych i integracyjnych, doradczynią ds. nauczania dzieci cudzoziemskich przy Ministerstwie Edukacji Narodowej. Pomaga uchodźcom z Czeczenii, koczującym na dworcu w Brześciu, prowadząc tam szkołę demokratyczną. Zajmuje się także społeczną integracją więźniów. Autorka książek: Aschab i kawałek pizzy (2011), Recydywista (wraz ze Zbigniewem Wojnarowskim, 2018), Dzieci z Dworca Brześć (wraz z Moniką Głuską-Durenkamp, 2019). Laureatka licznych wyróżnień w tym nagrody im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata” (2013).
jd/mat.pras
