Są drogowskazem i pomocą w terapii, uczą dystansu do codziennego życia, pomagają oswoić nocne lęki, podnoszą  na duchu i wyzwalają chęć szukania dróg rozwiązania problemu. Książki  nie tylko uczą, ale również leczą.
Biblioterapia to forma leczenia lub terapeutycznego wsparcia z użyciem odpowiednio wyselekcjonowanej literatury. Stanowi narzędzie pracy pomocne w medycynie, psychiatrii, pedagogice. Może także wspierać nasz osobisty rozwój. Początki biblioterapii sięgają czasów starożytnych. Zarówno Egipcjanie, jak i Rzymianie uważali biblioteki i znajdujące się w nich książki za panaceum na dolegliwości duszy. Po raz pierwszy termin „biblioterapia” został użyty  na łamach czasopisma Atlantic Month w 1916 r. W Polsce biblioteki szpitalne zaczęły powstawać na przełomie XIX i XX wieku, a po raz pierwszy określenia „biblioterapia” na łamach krakowskiego "Czasu" użył prof. F. Walter.
O tym jak kontakt z książką  pomaga ludziom osiągnąć wgląd w ich problemy, rozwijać umiejętności, redukować negatywne emocji, podnosić samoocenę Ewa Szkurłat rozmawiała  z Anną Walską-Golowską i Dorotą Bełtkiewicz z Polskiego Towarzystwa Biblioterapeutycznego.