Badania prowadzone w Laboratorium Badań Dziedzictwa mają odpowiedzieć m.in. na pytania jak uchronić przed zniszczeniem najcenniejsze dzieła powstałe setki, a nawet tysiące lat temu. Jak właściwie przechowywać oraz eksponować najbardziej unikatowe wytwory rąk ludzkich, aby czas i światło nie odbierało im uroku i wyrazistości. W ramach realizowanych prac prof. T. Łojewski zajmuje się na co dzień odczytywaniem niewidocznych treści manuskryptów, obrazów, druków.
Mikrofedometria pozwala na prognozowanie zmian wywoływanych przez światło i może dostarczyć wyników niezbędnych dla stworzenia planu konserwacji prewencyjnej dzieła sztuki.To stosunkowo młoda metoda badawcza pozwalająca na określenie w sposób nieniszczący odporności zabytku na działanie światła. Badania tą techniką mogą być prowadzone dla wszystkich klas materiałów występujących w kolekcjach muzealnych. W szczególności użyteczne są dla dzieł wykonanych na podłożu papierowym, takich jak manuskrypty, druki, akwarele, a także obrazów czy zabytkowych tkanin. Mikrofedometria pozwala wielokrotnie skrócić czas wykonania badania światłotrwałości z dni do minut i co szczególnie ważne – nie pozostawia śladów wykonanych testów.
Dr hab. Tomasz Łojewski prowadził badania w Oslo, gdzie m.in. badał wpływ światła na dzieła Muncha. Jego badania wpłynęły na sposób eksponowania obrazów.