Radio Kraków
  • A
  • A
  • A
share

Jak neuroobrazowanie wpłynęło na diagnostykę i psychoterapię

Od czasów Sokratesa i Platona zastanawiano się nad naturą ludzkiego umysłu - skąd się biorą: poczucie naszego ja, tajemnice naszych uczuć, myśli , zachowań i emocji. Samoświadomość pobudza nas do pytań kim jesteśmy i po co istniejemy i dlaczego tak, a nie inaczej reagujemy?

fot.pixabay

W jakim stopniu moralne decyzje są uwarunkowane przez biologię? Czy psychoterapia może zmieniać strukturę układu nerwowego? Eric Kandel, amerykański neurobiolog, laureat Nagrody Nobla za badania nad uczeniem się i pamięcią, w książce "Zaburzony umysł"   szczegółowo opisuje zakłócenia procesów mózgowych, skutkujące zaburzeniami, takimi jak: autyzm, depresja, choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia, choroby Alzheimera i Parkinsona czy zespół stresu pourazowego.

 

 

Dzięki neuroobrazowaniu zidentyfikowano biologiczne markery w mózgu, dowiedziano się, że np. zwiększona aktywność ciała migdałowatego odpowiada za poczucie beznadziei, poznano również mechanizmy kreatywności i zaczęto tę wiedzę wykorzystywać w arteterapii. Lepsza znajomość biologii wpłynęła na procesy terapeutyczne. Neuroobrazowanie ujawniło liczne zmiany w strukturze mózgu,mogą one wyjaśnić również niektóre z zaburzeń nastroju. Okazało się również, że psychpoterapia może zmienić biologię zaburzonego umysłu.  W jakim stopniu decyzje moralne są uwarunkowane przez biologię? Co sprawia, że psychiatrzy wiedzą dla kogo lepsze będą leki, a dla kogo psychoterapia? M.in. o tym i obrazach zaburzeń umysłu Ewa Szkurłat rozmawiała z dr M. Majewską z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Wyślij opinię na temat artykułu

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Dodaj komentarz

Kontakt

Sekretariat Zarządu

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Dodaj pliki

Wyślij opinię