Jabłoniowe drzewo to niemal archetyp drzewa w ogrodzie, dzięki temu chociażby, że rosła w centrum Edenu i wielu z nas nie ma wątpliwości, że w przydomowym rodzinnym ogrodzie należy posadzić właśnie ją. Co prawda odpoczywa się zwyczajowo pod gruszą, ale rozłożysta korona starej jabłoni i tak kojarzy nam się ze wspaniałym, sielskim wypoczynkiem na łonie natury, domowym zaciszem, pokojem i dobrymi czasami.

Jabłonie w ogrodach mają długą historię – ich uprawą zajmowali się już w średniowieczu benedyktyni i cystersi, ucząc okoliczną ludność sadownictwa. Jabłonie stały się symbolem zadbanego ogrodu, bogatego domu i pomyślnego losu. Przy niemal każdym domu rosła jabłoń urzekając kwiatami wiosną, dając cień latem, a jesienią obdarzając smacznymi owocami. Dziś trochę rzadziej spotyka się jabłonie przed polskimi domami – ciekawe jak przyszłe pokolenia osądzą nasze zamiłowanie do wszechobecnych tui.

Zachęcam jednak do sadzenia jabłoni, choć niekoniecznie muszą to być odmiany o dużych owocach. Mogą to być odmiany o owocach drobnych, zaliczanych do tzw. jabłoni rajskich, których liczne odmiany można dopasować rozmiarem do każdego ogrodu.
    Różnią się między sobą przede wszystkim barwą kwiatów – od czysto białych, przez rozmaite odcienie różu, aż do ciemnopurpurowych. Różnią się także osiąganymi rozmiarami, pokrojem i terminem kwitnienia. Miewają liście o zróżnicowanej intensywności odcieni bordowego (najciemniejsze ma jabłoń ‘Royalty’). Świetnie nadają się do zieleni miejskiej, bo są całkiem niekłopotliwe i bardzo dekoracyjne – najpiękniej wyglądają w wielo odmianowych grupach, widocznych z daleka, posadzone na tle wypielęgnowanych trawników lub posadzone w szpalerach.

Jabłonie ozdobne nie są wymagające. Potrzebują gleby dość zasobnej, umiarkowanie wilgotnej i raczej przepuszczalnej. Dobrze sobie radzą również na glebach znacznie słabszych. Potrzebują za to na pewno dużo słońca, aby kwitły obficie i miały pięknie wybarwione liście i owoce. Są odporne na mróz, nie wymagają zatem okrywania na zimę.

Jedynym problemem mogą być mszyce, które czasem pojawiają się na jabłoniach oraz choroby grzybowe, na których atak nie są odporne zwłaszcza starsze odmiany, ale można to przewidzieć stosując zapobiegawczo środki ochrony. Nie trzeba ich ciąć w sposób, który zazwyczaj stosujemy wobec jabłoni w uprawie na owoce. Mają tak ładny swój naturalny pokrój, że jedyne cięcie to drobna korekta – wycinamy wczesną wiosną, jeszcze przed rozwojem liści, krzyżujące się lub wyrastające pod zbyt ostrym kątem gałęzie.

Najciekawsze odmiany to:
‘Ola’ – luźny pokrój, 3-4 m wysokości, kwiaty duże fioletoworóżowe, bardzo obficie kwitnie.
‘Royalty’ – dorasta do 5-7 m wysokości, ciemnopurpurowe liście, ciemnoczerwone kwiaty
‘Rogal Beauty’ – 3-4 m wys, pokrój płaczący, młode liście ciemnopurpurowe, potem zieleniejące, kwiaty duże, ciemnoczerwone,
‘Van Eseltine’ – kolumnowy pokrój, 6-8 m wys., kwiaty w pąkach ciemnoróżowe, po otwarciu jasne, półpełne, kwitnie w II połowie maja
‘Adirondack’ – kwiaty białe, mocno pachnące, w maju, pokrój kolumnowy, 3-4 m wysokości.