"Dopełnienie" Pawła Taranczewskiego w "Pryzmacie"

"Paweł Taranczewski jest malarzem i filozofem konsekwentnie dążącym do poznania istoty idei, zrozumienia reguł rządzącym światem. Niczym człowiek renesansu przypisuje sztuce rolę intelektualnej analizy poznawczej, przekonany o potrzebie nadania realnego kształtu pojęciom i ideom. Swoją formę odnajdują więc dopełniające się: spokój i zagrożenie, harmonia i dysonans, cisza i muzyka, ciepło i zimno, światło i ciemność, praca i odpoczynek, poezja i proza, plama i linia."

Agnieszka Mazoń - fragment tekstu z katalogu do wystawy "Dopełnienie " 

"Mój ogląd grupy obrazów z ostatnich lat Pawła Taranczewskiego także wiązał się z zaskoczeniem. Nie jakością tych prac, bo ta jest wprost oczywista – w końcu mówimy tu o osobie z kilkudziesięcioletnim dorobkiem i świetnym warsztatem – ale z ich świeżością i siłą. Twórca tak bogaty w umiejętności i praktykę mógłby przecież tylko utrwalać wrażenia odbiorców, przywoływać swój wypracowany język artystyczny w kolejnych malarskich odsłonach. Ale Paweł Taranczewski, może także z potrzeby zsumowania tak wielu przemyśleń, stawia przed odbiorcą nowe, i czyni to ze zdecydowaniem. W tym nowym wyraźnie widzimy sens ciągłych poszukiwań (a może przede wszystkim – nawiązując do słów Picassa - znajdowania). Jakby mówił do odbiorcy: oto jest to, co badałem i o czym opowiadałem tyle lat. Zobacz, jak różne mogą być rozwiązania płaszczyzny, kiedy uważnie patrzysz. Jak kształtuje się logikę obrazu. Jaka jest siła wiedzy."

Beata Bigaj  - fragment tekstu z katalogu do wystawy "Dopełnienie" 

Paweł Taranczewski (ur. 1940) Malarz, rysownik, krytyk sztuki, filozof, profesor nauk plastycznych. Absolwent wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1963) oraz filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim (1971), asystent w Zakładzie Estetyki na Wydziale Filozoficznym UJ (1972); w latach 1982-1999 pracował w Zakładzie Rysunku, Malar - stwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. W 1988 r. obronił na UJ pracę doktorską pt. O płaszczyźnie obrazu. W 1991 r. przeprowadził przewód kwalifikacyjny II stopnia na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, w 1997 r. uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych. W latach 1998-2010 na ASP kierował Katedrą Historii i Teorii Sztuki, w latach 2000-2009 wykładał estetykę i zagadnienia sztuki XX wieku w Papieskiej Akade - mii Teologicznej w Krakowie. Od 2009 r. wykładowca w Akademii Ignatianum w Krakowie, w latach 2010-2014 kierował tam Katedrą Estetyki. Od 1966 r. jest członkiem ZPAP, od 1972 r. należy do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. W 2006 r. został członkiem czynnym PAU; w latach 2010-2015 był tam dyrektorem VI Wydziału Twórczości Artystycznej. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Krakowa, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w licznych kolekcjach prywatnych