Radio Kraków
  • A
  • A
  • A
share

Cukrzyca. Choroba, która może dotknąć każdego

14 listopada obchodzimy Światowy Dzień Cukrzycy – dzień, który przypomina nam, że choroba ta jest poważnym wyzwaniem zdrowotnym dla milionów ludzi na całym świecie. Jednak niewielu zdaje sobie sprawę, że cukrzyca jest schorzeniem, na które częściowo mamy wpływ poprzez styl życia i nawyki. Sylwia Paszkowska w rozmowie z prof. Tomaszem Klupą, szefem Katedry Chorób Metabolicznych oraz prof. Katarzyną Cyranką, przewodniczącą Sekcji Psychodiabetologii Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, poruszyła różnice między typami cukrzycy, jej przyczyny i konsekwencje oraz wyzwania emocjonalne, z którymi mierzą się osoby po diagnozie.

Zdjęcie ilustracyjne/Fot. pexels

Cukrzyca cukrzycy nierówna

Cukrzyca nie jest jednorodnym schorzeniem – ma różne typy, a jej rozwój może zależeć od różnych czynników. Najczęściej diagnozowane są cukrzyca typu 1 i typu 2.

Cukrzyca typu 2 często rozwija się u osób z nadwagą i niską aktywnością fizyczną. Pojawia się zwykle u osób w średnim wieku, choć prewencja może znacząco zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia – wyjaśnia prof. Klupa.

Natomiast cukrzyca typu 1, znacznie rzadsza, pojawia się u dzieci i młodzieży i nie jest wynikiem stylu życia. Tutaj organizm sam niszczy komórki produkujące insulinę – hormon niezbędny do regulacji poziomu cukru we krwi.

Prewencja w przypadku cukrzycy typu 2 może przynieść znaczące rezultaty. Choć ryzyko genetyczne w tej chorobie jest istotne, to dziedziczymy przede wszystkim wzorce zachowań.

Nie tylko geny mają wpływ na ryzyko, ale również styl życia: tolerowanie niskiej aktywności fizycznej czy złe nawyki żywieniowe to czynniki, które prowadzą do rozwoju cukrzycy. Badania fińskie pokazują, że niezależnie od historii rodzinnej, kontrola masy ciała i zdrowa dieta mogą zapobiec wystąpieniu tej choroby – wyjaśnia prof. Tomasz Klupa.

Trzy filary profilaktyki: kontrola masy ciała, wybór zdrowych produktów i regularna aktywność fizyczna. Warto unikać produktów gwałtownie podnoszących poziom cukru, takich jak słodycze czy soki owocowe. Osoby zagrożone rozwojem cukrzycy powinny spożywać takie produkty okazjonalnie, najlepiej przed wysiłkiem fizycznym, co pozwala na szybsze spalenie cukrów.

(cała rozmowa do posłuchania)

Tomasz Klupa i Katarzyna Cyranka, fot. Sylwia Paszkowska

Tomasz Klupa i Katarzyna Cyranka, fot. Sylwia Paszkowska

Cukrzyca a psychika. Wyzwania emocjonalne po diagnozie

Diagnoza cukrzycy, zwłaszcza gdy jest niespodziewana, może być szokiem i wywoływać intensywne emocje. Taka informacja wywraca życie pacjenta do góry nogami.

Cukrzyca jest chorobą przewlekłą, która wpływa na codzienne funkcjonowanie. Zmienia podejście do codziennych nawyków, wymaga planowania posiłków, monitorowania poziomu cukru i wprowadzania nowych rutyn, co wywołuje szeroką gamę emocji – podkreśla prof. Katarzyna Cyranka.

Z perspektywy psychologicznej reakcje na diagnozę cukrzycy często przebiegają w kilku fazach. Najpierw pojawia się zaprzeczenie i niedowierzanie, później frustracja i złość, następnie faza "negocjacji", czyli nadzieja, że może to jednak pomyłka, po czym pacjenci często doświadczają wyczerpania emocjonalnego i depresji. Dopiero na końcu pacjent może osiągnąć stan akceptacji. Te emocje są naturalne i mogą wystąpić nie tylko przy cukrzycy, ale przy każdej chorobie przewlekłej, która zmienia życie pacjenta.

Autor:
Sylwia Paszkowska

Wyślij opinię na temat artykułu

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Dodaj komentarz

Kontakt

Sekretariat Zarządu

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Dodaj pliki

Wyślij opinię