Był Polakiem i zawsze się nim czuł, choć karierę matematyka zrobił w carskiej Rosji, na Uniwersytecie w Sankt Petersburgu.
JULIAN KAROL SOCHOCKI urodził się w Warszawie w 1842 r. Zmarł w Leningradzie w roku 1927.
Profesorem nadzwyczajnym został w grudniu 1873, zwyczajnym w grudniu 1882, a w r. 1893 otrzymał tytuł profesora zasłużonego. Kilkakrotnie był dziekanem wydz. fizyczno - matematycznego, wprowadził na uniwersytecie wykłady o funkcjach zmiennych zespolonych i poszerzył zakres wykładów z teorii liczb. Przez czterdzieści lat kierował katedrą matematyki w petersburskim Instytucie Inżynierów Cywilnych oraz wygłaszał odczyty w Towarzystwie Matematycznym w Petersburgu na temat funkcji eliptycznych i teorii grup. Wśród jego uczniów było wielu polskich i rosyjskich późniejszych profesorów, m. in. Jan Ptaszycki, Władysław Natanson, Andrzej Pszenicki, Leon Staniewicz, Wiktor Staniewicz i G. Woronow.
JULIAN SOCHOCKI zmarł w osamotnieniu. Nie powiodły się jego starania o powrót do niepodległej Polski. Jego grób na Cmentarzu Nowodziewiczym w Sankt Petersburgu został odnowiony staraniem tamtejszego środowiska matematycznego.
Tę zapomnianą biografię wybitnego matematyka przypomina dr DANUTA CIESIELSKA z Instytutu Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk. Posłuchaj!
