Mieszkańcy Chrzanowa uczcili pamięć Żydów w 80. rocznicę likwidacji chrzanowskiego getta

Mieszkańcy Chrzanowa i goście wspominali:

Powinniśmy pamiętać wszystko, żeby nigdy więcej do takich sytuacji nie doszło. Powinnismy być jedną, wielką wspólnotą, bez podziałów

Moja świętej pamięci babcia bardzo się przyjaźniła przed wojną z Żydówką w Libiążu. Bardzo często wspominała. Ja tę pamięć dostałam niejako w testamencie.

Tu w getcie byli moi prapradziadkowie z dwójką dzieci. Ja zwyczajowo nie odwiedzam miejsc, które są związane z tą smutną historią mojej rodziny, a szczególnie tych miejsc, gdzie trafili przymusowo. Rodzina nie była z Chrzanowa. Była i jest z Pszczyny. Wywieziono ich w maju 1940 roku do Trzebini i ostatecznie trafili do getta w Chrzanowie. A stąd do komór gazowych w Auschwitz

W chrzanowskim getcie w czasie okupacji znajdowało się 7 tysięcy osób. Część z nich wywieziono do obozu zagłady w Oświęcimiu, a część na przymusowe roboty do Niemiec. 18 lutego 1943 roku zlikwidowano getto w Chrzanowie. Po wojnie do miasta powróciło tylko 140 Żydów.

 W latach 40. XX wieku w mieście w szybkim tempie rozrastała się społeczność żydowska. Nękani przez niemieckiego okupanta - w 1941 roku - Żydzi zostają umieszczeni w getcie. Dwa lata później - 18 lutego, w dniu likwidacji dzielnicy żydowskiej - nagle znika połowa mieszkańców miasta - przypomina Kamil Bogusz, dyrektor Muzeum w Chrzanowie

Ci, którzy zostali w getcie 18 lutego zostali podzieleni na dwie grupy. Grupa osób starszych i dzieci została skierowana na dworzec kolejowy w Chrzanowie i przewieziona do Oświęcimia do obozu zagłady, natomiast druga grupa osób młodych, które mogą jeszcze pracować, została wywzieziona ciężarówkami na tereny dzisiejszych Niemiec do pracy przymusowej. W 1943 roku ta społeczność znika, znikają mieszkańcy, rajcy, przedsiębiorcy, rzemieślnicy, burmistrzowie. Nagle tych osób nie ma.