Labirynt Wolności w krakowskiej ASP. ZDJĘCIA

„Labirynt Wolności”
Projekt artystyczno-badawczy „Labirynt Wolności” jest próbą odpowiedzi na podstawowe pytania: czym jest wolność? Czy wolność da się opisać i wyrazić w sztuce? Czy wolność zyskuje się raz na zawsze? Czy wolność jest sprzymierzeńcem czy przeszkodą?
Odpowiedzi płynęły z kilku źródeł:
1. od artystów, których kształtowały lata 80. – czas „Solidarności”, stanu wojennego, czas przełomu roku 1989
2. od artystów i studentów, urodzonych w wolnej Polsce, dla których wspomniane wyżej wydarzenia to głęboka historia
3. od osadzonych w ośrodkach odosobnienia

„Labirynt Wolności” z jednej strony jest kontynuacją wcześniej realizowanych projektów: „Wymiary Wolności” – 2009-2010 oraz „Czarno na białym” – 2010-2011, z drugiej strony jest próbą poszerzenia pola badań o nowe przestrzenie i nowe środowiska społeczne.
Szeroki oddźwięk działań podejmowanych w ramach projektów „wolnościowych” w różnych środowiskach akademickich i w mediach, waga podejmowanych w nich problemów, ich aktualność, skłania do podsumowań tego co się już zdarzyło, ale jednocześnie daje impuls do nowych wyzwań.
Główne działania objęte w/w projektami zlokalizowane były w przestrzeniach więziennych: opuszczone budynki więzienia w Łęczycy /”Wymiary Wolności”/ oraz w czynnym więzieniu w Nowym Wiśniczu – z udziałem osadzonych /”Labirynt Wolności”/. Co szczególne, obie wspomniane wyżej instytucje mieściły się w budynkach byłych klasztorów i obie pełniły funkcję więzień politycznych. Konfrontacja z takimi miejscami uświadamia wiele prostych i złożonych zarazem prawd: jesteśmy wolni, ale czy mamy tego świadomość? Czy umiemy korzystać z naszej wolności?

W Nowym Wiśniczu artyści zaproponowali rodzaj dialogu poprzez działania artystyczne, przede wszystkim plastyczne. W konsekwencji wspólnych działań powstała kompozycja wieloelementowa /ponad 450 elementowa/ będąca zapisem refleksji na temat wolności – i jednocześnie przejawem wolności – zarówno więźniów jak i artystów.

Kolejna odsłona projektu planowana jest m.in. w krakowskim więzieniu na Montelupich. Tu również rolę odgrywają czynniki historyczne związane z obiektem, w którym więzienie się mieści, nie mniej najistotniejsze jest spotkanie z osadzonymi tam ludźmi.

Działania pomysłodawców projektów mają przede wszystkim charakter artystyczny, ale pośrednio terapeutyczny. Istotą tychże jest, „by coś dać”, ale także „otrzymać”. Unikalna formuła spotkań, właściwie niemająca precedensu, zyskała uznanie zarówno tych instytucji, z którymi współpracowali artyści , jak i środowiska naukowców-socjologów UJ, którzy proponują połączenie ich działań z badaniami naukowymi.

Poszerzenie działań o inne środowiska ma w konsekwencji zbudować katalog różnych wyobrażeń wolności, „wolnych postaw”; ma uczyć szacunku do inności, do cudzej wolności.

29 listopada 2012 r. (czwartek)
o godz.18 oo
w Galerii Promocyjnej ASP w Krakowie
pl. Matejki 13
odbędzie się wernisaż wystawy prac uczestników projektu
LABIRYNT WOLNOŚCI

30 listopada 2012 r. (piątek)
o godz. 19 oo
w Galerii Mini ŚOK w Krakowie
ul. Mikołajska 2
odbędzie się wernisaż wystawy fotografii Beaty Zuby
„W labiryncie”
zrealizowanych w Zakładzie Karnym w Nowym Wiśniczu
towarzyszącej projektowi LABIRYNT WOLNOŚCI

13 grudnia 2012 r. (czwartek)
o godz. 18 oo
w Galerii Promocyjnej ASP w Krakowie
pl. Matejki 13
odbędzie się otwarte spotkanie z uczestnikami projektu
LABIRYNT WOLNOŚCI
(artystami, filozofami, psychologami, teoretykami sztuki)