Kraków: Nagroda im. Wisławy Szymborskiej do podziału

Nagroda im. Wisławy Szymborskiej została wręczona po raz trzeci. W przyszłym roku zmieniony zostanie termin jej ogłaszania. Nagroda towarzyszyć będzie Festiwalowi Miłosza, świętu poezji, które odbywać się będzie w Krakowie każdego roku na wiosnę.

Po uroczystości Roman Honet i Jacek Podsiadło powiedzieli Radiu Kraków, że cieszą się z podziału nagrody. Cenią wzajemnie swoją twórczość,czytają i znają wiersze nie tylko z ostatnio publikowanych tomów.

W tomie Świat był mój Roman Honet nieustannie wraca do bliżej nieokreślonego "dawniej", kieruje wzrok ku przeszłości, bo wyłącznie tam można zobaczyć tych, którzy zniknęli, odeszli; jak gdyby pamiętał, że na przeciwległym biegunie jest pustka teraźniejszości. Wiersze te zostają zawieszone na granicy między "czasem przeszłym a czasem nieważnym" i niemal każdy z nich okazuje się częścią mechanizmu pamięci, przez który ból i utrata stają się namacalne .

Urodzony 1974 roku w Krakowie. Poeta, w latach 1995-2008 redaktor dwumiesięcznika literacko-artystycznego "Studium". Za tom baw się Nominowany do Nagrody literackiej Nike 2009 oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2009. Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2012 za tom piąte królestwo. Prowadzi zajęcia z kreatywnego pisania w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim. Publikował w wielu czasopismach literackich, Jego twórczość tłumaczono na angielski, niemiecki, ukraiński, rosyjski, duński, bułgarski, litewski, czeski, słowacki, słoweński, serbski i hiszpański. Mieszka w Krakowie.

Przez sen - najnowszy tom wierszy Jacka Podsiadły jest efektem współpracy poety z graficzką Małgorzatą Rybicką. Poeta zauważa, że dzięki graficznej oprawie i nietypowemu składowi, sensy zawarte w wierszach zostały właściwie oddane.
 
Jacek Podsiadło - Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista; zwany także poetą buntu, kontestatorem. Jeden z najpopularniejszych poetów formacji „BruLionu”.
Jacek Podsiadło jest poetą, który niezwykle się zaznaczył w poezji polskiej ostatniego ćwierćwiecza. To jest bardzo charakterystyczny, konsekwentny artystycznie i ideowo poeta. Poczynając od lat 80, kiedy publikował w podziemnych kontestatorskich artzinach, potem w latach 90 w „brulionie” aż do dzisiaj. Ostatni jego tom „Przez sen” jest po prostu znakomity. Dla mnie typ talentu Podsiadły jest trochę taki jak Gałczyńskiego, zwłaszcza tego z późnych lat.  Ostatni tom to bardzo dojrzała refleksja o życiu, o starości. Przekroczenie pięćdziesiątego roku życia przez tego poetę wydało niezwykle piękny owoc. Pięćdziesiątka to ważny wiek dla poety. Przypomnijmy, Słowacki takiego wieku nie dożył, Mickiewicz w tym wieku już nie pisał wierszy. Gdyby Jacek Podsiadło nie dostał nagrody za całokształt to prawdopodobnie triumfowałby w kategorii „Książka roku”. To piękny i niezwykły tom. (Jacek Łukasiewicz przewodniczący jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”: )

W tym roku Kapituła Nagrody im. Wisławy Szymborskiej nominowała autorów mówiących wyraźnym, odrębnym i wyrobionym już głosem. Nie łączy ich żaden wspólny temat, żadna dykcja poetycka. Wątki religijne pojawiają się i u Romana Honeta, i u Mirosława Mrozka, jednak opracowane są w zupełnie inny sposób. Mrozek pisze o śmierci, podobnie jak Jakobe Mansztajn – traktują jednak ten temat odrębnie. Jacek Podsiadło jest poetą transcendentnym, ale pisze jednak ciągle o rzeczach prostych i codziennych. O życiu codziennym pisze też Maciej Robert, który stosuje inną perspektywę niż Podsiadło – w jego poezji ważniejsza jest nostalgia, wspomnienie przeszłości, dorastanie. Każdy z nich ma swoją obsesję: Honet – rozpad świata, Mansztajn – samobójstwo, Mrozek – chorobę psychiczną, Podsiadło – „czas przeszły, dokonany”, Robert – pracę pamięci.  

Barbara Gawryluk