Filmowe widokówki z Gdyni. Opowiadamy o festiwalowych filmach.

Filmowe opowieści Tadeusza Marka

„Simona Kossak” Adriana Panka, czyli o tym, że w Gdyni to i komediowo

Nie dalej, jak trzy lata temu polski film wziął na warsztat życiorys słynnej przyrodniczki i białowieżanki z wyboru Simony Kossak. To wówczas premierę swoją miał dokument Natalii Korynckiej-Gruz, zatytułowany „Simona”. Tym razem Adrian Panek do imienia dołożył nazwisko i stworzył fabułę. Choć życie Simony organizuje bardzo podatny grunt pod skonstruowanie epickiej dramaturgii i przeprowadzenie pogłębionego studium psychologicznego, Panek postanowił obrać inną ścieżkę. Oto opowiada o Simonie głosem Miry Kubasińskiej, Andrzeja Dąbrowskiego i całkiem ostrych żartów. I choć żarty i kino polskie zazwyczaj kończą się tragedią, tutaj się nie kończą. Premiera kinowa 22 listopada.

„Minghun” Jana. P. Matuszyńskiego, czyli o żałobie z uśmiechem ale takim znów bez przesady

Film wyczekiwany, bo i reżyser ceniony a w głównej Marcin Dorociński, który wydaje swoją córkę za mąż, choć czyni to w sposób nieoczywisty. Stop jednak żartom, bo Minghun to nazwa chińskiego rytuału, którego geneza bardzo jest przejmującą. Rzecz cała dotyczy spraw ostatecznych i o takich także sprawach jest najnowszy film reżysera „Ostatniej rodziny”. Obraz ciepły, otulający i smutny w pogodny sposób. W sam raz na późnojesienne wieczory, w trakcie których Minghun będzie nam towarzyszył w kinach. Premiera już 29 listopada.

„Dziewczyna z igłą” Magnusa von Horna, czyli skandynawska baśń, której nie ma się ochoty oglądać po raz drugi. I to nie dlatego, że to zły film

- Obejrzałam raz i drugi raz nie zamierzam – powiedziała jedna z uczestniczek gdyńskiego festiwalu. W istocie bowiem doświadczenie filmu szwedzkiego reżysera, nie jest doświadczeniem łatwym. Osadzona w realiach Kopenhagi początków XX wieku historia Karoline, jest zapisem cierpienia, niesprawiedliwości ale także potężnej determinacji w walce o lepsze życie. Jest tu czarownica sprzedająca cukierki, jest bestia o dobrym sercu. Bo i film von Horna romansuje z tym, co baśniowe i niejednoznaczne. „Dziewczyna z igłą” walczyła w tym roku o canneńską Złotą Palmę a teraz dołącza do oscarowego wyścigu. Film jest oficjalnym kandydatem Danii do nagrody Akademii.

„Pod wulkanem” Damiana Kocura, czyli o wojnie bez wojny

„Pod wulkanem” to jeden z tych tytułów, na które festiwalowa publiczność czekała najbardziej. W kilka dni przed festiwalem ogłoszono, że to właśnie ten film będzie reprezentował Polskę w przyszłorocznym oscarowym wyścigu. Damian Kocur zaprasza do opowieści aktualnej i w tej aktualności przejmującej. Opowiada bowiem o trwającej w Ukrainie wojnie, jednak czyni to z… Teneryfy. To bowiem właśnie tam, na wakacjach ukraińską rodzinę zaskakuje wieść o rozpoczęciu pełnoskalowej rosyjskiej inwazji. I chodź jedyne wybuchy w „Pod wulkanem”, to wybuchy fajerwerków, emocjonalna prawda tego powściągliwego obrazu wprawia w drżenie najdelikatniejsze emocjonalne struny. Premiera filmu 11 października.

Widokówki z Gdyni podpisane więcej, niż jednym nazwiskiem

Swoimi przemyśleniami na temat obejrzanych filmów podzielił się ze słuchaczami Radia Kraków krytyk filmowy Wojciech Tutaj. Opowiadał m.in. o zmianie kursu programowego gdyńskiego festiwalu i zwrotowi w stronę międzynarodowości i reaktywności.

Ola Starmach i Marynia Gierat z Kina Pod Baranami zwracały uwagę na nową sekcję konkursową: Perspektywy, w jej ramach pojawiły się takie tytuły, jak „Innego końca nie będzie”, „Rzeczy niezbędne”, czy „To nie mój film”.