W tegorocznym konkursie głównym Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni znalazły się aż dwa filmy, które są oficjalnymi kandydatami do walki o oscarową nominację w kategorii najlepszego filmu międzynarodowego. Obok głośnego „Pod wulkanem” Damiana Kocura w sekcji znalazła się polsko-duńsko-szwedzka koprodukcja. „Dziewczyna z igłą” Magnusa von Horna. Film – doceniony przez światową krytykę – walczył już w tym roku o Złotą Palmę w Cannes. „Dziewczyna…” jest horrorowo – baśniowym studium zła osadzonym w Kopenhadze czasów pierwszej wojny światowej. Wydało mi się atrakcyjne włożenie niejednoznacznych psychologicznie i moralnie bohaterek w baśniowy świat moralnych kontrastów. Poza tym chciałem pobawić się horroem – mówił Tadeuszowi Markowi reżyser.
Tak okoliczności fabularne filmu przedstawiają organizatorzy gdyńskiego festiwalu: Karoline, młoda pracownica fabryki, stara się przetrwać w Kopenhadze tuż po pierwszej wojnie światowej. Gdy zachodzi w ciążę, traci pracę i jest pozostawiona sama sobie. Wtedy poznaje Dagmar – charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, pomagającej matkom znaleźć nowe domy dla ich niechcianych dzieci. Nie mając żadnej alternatywy, podejmuje u Dagmar pracę jako mamka. Kobiety nawiązują nić porozumienia, jednak świat Karoline rozpada się na kawałki, gdy odkrywa szokującą prawdę o swojej mocodawczyni.
Posłuchaj rozmowy Tadeusza Marka z Magnusem von Hornem
Tadeusz Marek: Zastanawiałem się przed naszym dzisiejszym spotkaniem, po co pokazuje się na ekranie kinowym zło. Odpowiadałeś sobie na to pytanie, przystępując do pracy nad „Dziewczyną z igłą?”
Tak, ale nawet wcześniej, w poprzednich filmach też dużo o tym myślałem. To bardzo ważne, by o tym jak odbieramy świat i jacy są ludzie opowiadać uwzględniając pełną złożoność. Jeśli nie „skomplikujemy” sobie zła i udawać będziemy, że to zero-jedynkowa sprawa, stworzymy sobie jakąś iluzję świata, która będzie choć będzie bezpieczna i wygodna, nie będzie prawdziwa. Będzie to kolejna bajka, którą opowiadamy sobie, żeby się poczuć lepiej.
Na zdjęciu od lewej: Magnus von Horn, Tadeusz Marek
Mówisz o bajce, a sam snujesz – być może lepiej byłoby użyć tego pojęcia – baśń. Taką baśń grimmowską. Taką, która ma u swoich podstaw zło. Jeśli się go dotknie, raczej nie sposób zasnąć.
Tak, coś w tym jest. Ale te baśnie też braci Grimm miały swoje miejsce w społeczeństwie, jego logikę i swoją symbolikę. Działają na podświadomość.
A Tobie po co była ta baśniowość? Ta czarownica sprzedająca cukierki i bestia z pięknym sercem?
Żebyśmy oglądali jakąś kreację, żeby nie robić filmu w pełni realistycznego. Żeby móc znaleźć formę, żeby opowiadać tę mroczną, straszną historię w oderwaniu od codzienności. Historia Karoline to historia bardzo aktualna, równie dobrze można byłoby ją osadzić we współczesnym nam świecie i nakręcić w kolorze. Ale myślę, że to byłoby za blisko nas i wątpię czy ktokolwiek chciałby taki film oglądać…
Pod każdym materiałem na naszej stronie dostępny jest przycisk, dzięki któremu możecie Państwo wysyłać maile z
opiniami. Wszystkie będą skrupulatnie czytane i nie pozostaną bez reakcji.
Zapraszamy również do kontaktu z nami poprzez SMS - 4080, telefonicznie (12 200 33 33 – antena,12 630 60 00 –
recepcja), a także na nasz profil na
Facebooku oraz
Twitterze
Radio Kraków informuje,
iż od dnia 25 maja 2018 roku wprowadza aktualizację polityki prywatności i zabezpieczeń w zakresie przetwarzania
danych osobowych. Niniejsza informacja ma na celu zapoznanie osoby korzystające z Portalu Radia Kraków oraz
słuchaczy Radia Kraków ze szczegółami stosowanych przez Radio Kraków technologii oraz z przepisami o ochronie
danych osobowych, obowiązujących od dnia 25 maja 2018 roku. Zapraszamy do zapoznania się z informacjami
zawartymi w Polityce Prywatności.
