W Instytucie Cervantesa znakomity hiszpański aktor José Luis Gómez przeczyta wiersze Czesława Miłosza i Juana Ramóna Jiméneza.
Monodram opiera się na konfrontacji tekstów obu poetów, których życiowe losy zmusiły do emigracji z Europy do Ameryki.


Xavier Farré, kataloński poeta, literaturoznawca i tłumacz z języka polskiego mówi - "Czesław Miłosz i Juan Ramón Jiménez to dwaj poeci, którzy doświadczyli wygnania, oddzielenia od świata, który zdawał się być trwały i solidny, wsparty na podtrzymujących go kolumnach, niezmienny. Lecz okazało się, że pod kolumnami zieje pustka. W ten sposób stali się nowymi budowniczymi i pozostawili po sobie nową wizję języka. Języka, który możemy zamieszkiwać."

Czesław Miłosz (Szetejnie, 30 czerwca 1911 – Kraków, 14 sierpnia 2004). Poeta, prozaik, eseista, tłumacz. Jeden z największych poetów polskich, laureat literackiej nagrody Nobla w roku 1980 i wielu innych prestiżowych nagród literackich, tłumaczony na kilkanaście języków. Tworzył poezję zmysłów i intelektu, szczegółu obyczajowego i syntezy dziejowej, poezję metafizyczną, a zarazem silnie związaną ze swoją biografią.


Juan Ramón Jiménez (Moguer, Huelva, 23 grudnia 1881 – San Juan, Portoryko, 29 maja 1958). Hiszpański poeta, laureat literackiej nagrody Nobla. Poświęcił poezji całe swoje życie. Dzięki narzuconej dyscyplinie i wytrwałości stał się czołowym przedstawicielem modernizmu lirycznego w Hiszpanii.


José Luis Gómez - laureat Państwowej Nagrody Teatralnej, jest założycielem i dyrektorem teatru La Abadía. Jest jedynym aktorem, który zasiada w Królewskiej Akademii Hiszpańskiej oraz otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Complutense.

Był też szefem Narodowego Centrum Dramatycznego (1978-1980) i Teatro Español w Madrycie. Ostatni w teatrze wystąpił w Końcówce Becketta, w reżyserii Krystiana Lupy, Play Strindberg Dürrenmatta, w reżyserii Georges'a Lavaudant'a oraz w Sprawozdaniu dla Akademii Kafki, we własnej reżyserii.

W kinie grał m.in w Duchach Goi Milosa Formana, Przerwanych objęciach oraz Skórze, w której żyję Pedro Almodóvara, Z przewiązanymi oczami Carlosa Saury. Jego pierwsza wielka rola filmowa, w adaptacji powieści innego noblisty, Camilo José Celi, Pascual Duarte (reż. Ricardo Franco), znalazła największe uznanie w oczach Jury Festiwalu w Cannes i przyniosa mu główną nagrodę (wygrał między innymi z Robertem de Niro (w filmie Taksówkarz).

Kształcił się w Instytucie Sztuki Dramatycznej w Westfalii, w szkole Jacques'a Lecoq (Paryż). Był też adeptem warsztatów w Teatrze Laboratorium Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Gómez reżyseruje klasycznych autorów hiszpańskich, w czym specjalizuje się jego Teatro de la Abadía (Cervantes, Calderón de la Barca, Lorca, Valle Inclán, Cernuda, etc.), ale równie chętnie sięga po wybitne nazwiska światowe (Kafka, Buchner, Bizet, Weiss, Handke, Beckett). W 1992 roku Życie jest snem wystawił w Théâtre de l'Odeon, a w następnym roku - Carmen w Opera de la Bastille w Paryżu.




Recital odbędzie się w czwartek, 20 września o godzinie 18.00 w Instytucie Cervantesa przy ulicy Kanoniczej 12 w Krakowie.

Wstęp wolny. Ograniczona ilość miejsc.

W języku hiszpańskim z tłumaczeniem na polski.