80. urodziny ks. prof. Michała Hellera

Ks. prof. Michał Heller za swoją działalność został uhonorowany między innymi doktoratem honoris causa na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1996), medalem Miasta Tarnowa (1996), nagrodą naukową im. Mikołaja Kopernika Fundacji Miasta Krakowa, przyznaną przez Polską Akademię Umiejętności w Krakowie (2000). 

"Najbardziej boli ignorancja" - rozmowa Anny Łoś z ks. prof. Michałem Hellerem

W 2008 roku otrzymał prestiżową Nagrodę Templetona, zwaną „katolickim Noblem", przyznawaną za szczególny wkład w rozwój duchowego wymiaru życia człowieka - przez odkrycia naukowe lub praktyczną działalność. 

Zaczął edukację w radzieckim kołchozie, by po latach zająć się wyjaśnianiem natury Wszechświata. Studia i pierwsze lata życia kapłańskiego upłynęły mu pod znakiem trudnych gier z władzami komunistycznymi. Na seminariach w Castel Gandolfo spotykał się z Janem Pawłem II. Uważa, że Bóg – którego nazywa Wielkim Nieznajomym – uprawia matematykę. W wolnych chwilach oddaje się zamiłowaniu do kryminałów i zabaw na symulatorach lotów.

Prof. Michał Heller w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów, tworzących swe kompozycje z liczb i matematycznych formuł, a nie z kamienia, brązu, słów, barw czy dźwięków. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego. 

Spośród moich licznych fascynacji dwie okazały się szczególnie uporczywe i odporne na upływanie czasu: nauka i religia. Moją wadą jest to, że jestem zbyt ambitny. Zawsze chciałem robić tylko rzeczy najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego od nauki i religii? Nauka daje nam Wiedzę, a religia daje nam Sens. Zarówno Wiedza jak i Sens są niezbędnymi warunkami godnego życia. I jest paradoksem, że obie te wartości często pozostają w konflikcie. Nierzadko spotykam się z pytaniem: jak potrafię je godzić? Gdy takie pytanie bywa zadawane przez naukowca lub filozofa, nieodmiennie dziwię się, jak wykształceni ludzie mogą nie dostrzegać, iż nauka nie czyni nic innego, jak tylko eksploruje Dzieło Stworzenia - mówi ks. prof. Michał Heller. 

Z okazji okrągłego jubileuszu wybitnego uczonego w radiowej bibliotece prezentujemy fragmenty dwóch książek - wywiadów ks. prof. Michałem Hellerem: "Bóg i nauka" oraz "Wierzę, żeby rozumieć". Na antenie Radia Kraków usłyszymy je w znakomitej interpretacji Jacka Romanowskiego. WIĘCEJ

Z autorami książki "Wierzę, żeby rozumieć" rozmawiała Barbara Gawryluk:

"Pomysł na książkę był prosty. Chcieliśmy opowiedzieć nie tyle o nauce i filozofii, którą zajmuje się ks. prof. Heller, ale staraliśmy się tak przeprowadzić nasze rozmowy, by pokazały fascynujący życiorys uczonego i jak z tego życia wyrasta jego myśl. To się bardzo ściśle splata" - prof. Bartosz Brożek. 

"Michał Heller ukazuje się w tej książce jako postać konsekwentna. Sprawia wrażenie osoby bardzo skoncentrowanej w swoim życiu na pewnych celach. Widać też, że to osoba, która trzyma się wyznawanych przez siebie wartości. Jeśli miałbym polecać tę książkę młodym ludziom, którzy wiążą swoje życie z nauką, ale i sztuką, to ona może dać impuls, by trzymać się tego, w co się wierzy. Nie ulegać modom i kompromisom" - Wojciech Bonowicz. 

"W dzisiejszym świecie i w dzisiejszym Kościele widzimy, że łączenie nauki i wiary nie jest oczywiste. Inaczej było w średniowieczu. Myślę, że każdy, kto interesuje się tym, jak Kościół odnosi się do świata, będzie poszukiwał odpowiedzi. Ksiądz Heller jest tu postacią, która potrafi zafascynować. Jego jedność i zdolność połączenia myśli naukowej, teologoicznej, filozoficznej" - ks. Zbigniew Liana. 

RK