- Poeta piszący, komponujący i śpiewający. Dzięki takim ludziom jak on, poezja urosła do sztuki wysokiej. Będzie brakowało jego charakterystycznego głosu. Były czasy jak tłumy przychodziły do Piwnicy na recitale Leszka Długosza - mówi w rozmowie z Radiem Kraków Bogdan Micek, dyrektor Piwnicy pod Baranami.
Leszek Długosz - aktor, literat, kompozytor, pianista, śpiewający poeta, legendarny artysta Piwnicy pod Baranami, publicysta, felietonista i… radiowiec.
Urodził się w 1941 roku w Zaklikowie, miasteczku w województwie podkarpackim. Tu ukończył szkołę podstawową i liceum, tu napisał też swoje pierwsze wiersze i piosenki. W 1959 roku zdał maturę i wyjechał na studia do Krakowa. W 1964 roku ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1964 – 1966 studiował także na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie. Zadebiutował w 1964 roku w działającym przy Uniwersytecie Jagiellońskim, studenckim kabarecie, czyli Teatrzyku Piosenki Hefajstos. Rok później związał się z krakowską Piwnicą pod Baranami, której stał się przez kolejne dziesięć lat jednym z najbardziej rozpoznawalnych artystów. Od 1978 roku, po rozstaniu z kabaretem kontynuuje karierę piosenkarską i kompozytorską, wydaje kolejne tomiki poezji. Z własnymi recitalami występuje w całej Polsce, a także zagranicą m.in. w Austrii, Francji, Kanadzie, RFN, Szwecji, USA, we Włoszech. Publikuje w krajowej prasie swoje felietony, współpracuje z telewizją. W 2007 rok w wyborach parlamentarnych kandydował z ramienia PiS do senatu, ale nie uzyskał mandatu.
Osobnym ważnym rozdziałem w biografii Leszka Długosza jest jego współpraca z radiem, przede wszystkim z rozgłośnią radiową w Krakowie. Pierwsze nagrania dla Radia Kraków w latach 60. XX wieku związane były z różnymi programami przygotowanymi z Piwnicą pod Baranami. W latach 90. artysta był częstym gościem cyklicznej audycji Piwnicy, która ukazywała się do 1998 r. pod redakcją Jolanty Drużyńskiej. W tym czasie rozpoczął także stałą współpracę z krakowskim radiem. Powstały autorskie cykle artysty: „Zdaniem mojego pianina” i „Literatura według Leszka Długosza”. W 2007 roku powstaje, emitowana z kilkuletnią przerwą do dziś, audycja pt. „Przyjemności niedzieli”.
Od lat 80. XX wieku Leszek Długosz współpracował także z radiową reżyserką Romaną Bobrowską. W jej opracowaniu powstały programy poetycko-muzyczne z muzyką i tekstami Długosza: „Moi srebrnogłowi koledzy”, „Album krakowski - wszędzie”, „Arkusze pamięci”, słuchowisko z udziałem poety „Róże i chochoły”, także słuchowiska poetyckie na podstawie jego wierszy: „Niechby nad różą kto pochylony” czy „Po głosach, po śladach” z udziałem wybitnych aktorów m.in. Anny Polony, Jerzego Radziwiłowicza. Wybór wierszy Leszka Długosza w jego interpelacji ukazał się także na płycie wydanej przez Radio Kraków w 1997 roku ”Głosy poetów” w reżyserii Romany Bobrowskiej i w muzycznej oprawie Długosza.
W 2013 roku Leszek Długosz wydał swoje wspomnienia o legendarnym krakowskim kabarecie pt. "Pod Baranami. Ten szczęsny czas…" Poszerzone wydanie książki z podtytułem „sceny i obrazy z "życia piwnicznego" w Krakowie w latach 60. i 70. XX wieku” wydane zostało trzy lata później.
Artysta ma na swoim koncie wiele nagród, wyróżnień m.in. w 2006 roku odznaczony został Srebrnym Medalem "Zasłużony kulturze Gloria Artis" a w 2021 roku otrzymał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy Order Orła Białego.
Leszek Długosz zmarł 23 marca w swoim domu w Krakowie, po walce z chorobą nowotworową. Miał 82 lata.