W MOCAK-u cztery nowe wystawy

„Wielcy współcześni” to przedłużenie publicznego pokazu obiektów składających się na dar Teresy i Andrzeja Starmachów, dotąd odbywającego się w Galerii Bunkier Sztuki. Wśród prac prezentowanych na wystawie „Wielcy Współcześni” zobaczymy „Embriologię” Magdaleny Abakanowicz czy „Labirynt” Edwarda Krasińskiego, a także twórczość istotnych artystów związanych z Krakowem – Marka Chlandy, Piotra Lutyńskiego i Grzegorza Sztwiertni.

Jesienią 2023 roku Teresa i Andrzej Starmachowie przekazali do Kolekcji MOCAK-u 67 dzieł autorstwa najważniejszych polskich twórców sztuki współczesnej. Darowali znaczącą część swoich prywatnych, gromadzonych przez lata zbiorów. Jest to najbardziej szczodre wsparcie kolekcji sztuki polskich instytucji publicznych od czasu monumentalnych donacji Karoliny Lanckorońskiej i Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego. - informuje instytucja. 

- informuje muzeum.

„Zatruty staw” to z kolei efekt ekologicznej refleksji artystki multidyscyplinarnej - Alicji Białej. Na indywidualną wystawę artystki w MOCAK-u złożyły się dwa rozwijane przez nią cykle: „Open Bite” i „Hiperakmulatory”.

Pierwszy to kurtyny wykonane z miedzi i cynku, których rudy wydobywane są w kilku kopalniach na terenie Anglii, Niemiec, Polski i Walii. Artystka nanosi naturalnej wielkości przedstawienia Adama i Ewy na blachy, które poddaje działaniu skażonej wody, zanurzając je w pogórniczych stawach odwadniających. Metalowe kurtyny wytrawiane są przez kwas, pozostawiając nienaruszone fragmenty zabezpieczone werniksem. (…) Drugi prezentowany cykl, to rzeźbiarskie przedstawienia pokrzyw i innych roślin z hiperakumulujących, pobierających metale ciężkie z gleby lub wody. Ich sadzenie jest jedną z metod oczyszczania skażonych, postindustrialnych terenów. Rzeźby z brązu stają się pomnikiem natury, podkreślając jej zdolność samoregulacji i rolę w niwelowaniu skutków oddziaływania człowieka na środowisko.

- wskazują organizatorzy wystawy.

W budynku B, w Galerii Beta zobaczymy tymczasem od dziś obrazy Małgorzaty Blamowskiej. Tytuł ekspozycji to „Wszystkie wcielenia kobiety”. W centrum zainteresowania artystka stawia kobiece stany ducha, mężczyźni pojawiają się tutaj jako ci, których obecność ma właściwą tematykę dzieł tym silniej wyeksponować.

Wystawa - jak wskazuje jej kuratorka Maria Anna Potocka - jest jedną z prób rozliczenia się z feminizmem a także poddania namysłowi zależności między kobietą i mężczyzną.

„Wariacje kapistowskie” to z kolei swoisty hołd, który malarz i autor kolaży Grzegorz Kozera składa malarzom i malarkom z Komitetu Paryskiego.

Za sprawą jakiejś numerologicznej intuicji powstało 31 prac (pokazujemy 30), które rozwijają się niczym wariacje muzyczne. Być może Kozer zasłuchał się w Wariacje Goldbergowskie Bacha, które cicho snują się w pokoju Czapskiego zrekonstruowanym w pawilonie jego imienia? Właśnie tyle części (30+2) liczą słynne wariacje, które Bach stworzył dla hrabiego Keyserlinga jako lek na bezsenność. Wariacja jest formą otwartą, dialogującą, można powiedzieć, że kolażową. Kozera ze swobodą iście muzyczną, zaskakująco i trafnie dobrał cytaty z obrazów kapistowskich, które bez jego inwencji nigdy by się nie spotkały. Tworzą się zupełnie nowe, atrakcyjne kompozycje złożone z fragmentów obrazów Waliszewskiego, Potworowskiego, Nachta-Samborskiego, Rudzkiej-Cybisowej, Cybisa i oczywiście Czapskiego.

- informuje kuratorka wystawy Anna Baranowa.