Do wybuchu II wojny światowej była największą kamienicą czynszową w Krakowie. Jej właścicielem był Mojżesz Löbel Ohrenstein.

Budynek powstał w latach 1911-1913. Zaprojektował go Jan Zawiejski na miejscu starszego domu, którego właścicielami byli najpierw dziadek Zawiejskiego, a potem (na przełomie XIX i XX wieku) jego ciotka. Do 1918 roku faktyczne autorstwo projektu było tajemnicą, ze względu na piastowaną przez Zawiejskiego funkcję architekta miejskiego, co wykluczało prywatne zlecenia. Za architekta budynku uważany był Roman Bandurski, współwłaściciel prywatnej spółki budowlanej „Bandurski i Miarczyński”, która zajęła się realizacją projektu. Kiedy kamienica została ukończona Zawiejski przyznał się do autorstwa na łamach publikacji omawiających ruch budowlany w mieście.

 

Cztery klatki schodowe, dwie windy

Kamienica jest uznawana za jedną z najbardziej charakterystycznych budowli Stradomia. Projekt zakładał nowoczesne rozwiązanie funkcjonalne, a jednocześnie odwoływał się do historyzmu przez bogate dekoracje i zdobienia. W budynku znajdowały się aż cztery klatki schodowe z dwoma windami. Oprócz dwóch skrzydeł frontowych projekt objął także oficynę sięgającą ulicy św. Agnieszki. Wysoka kondygnacja parteru przewidywała jego wykorzystanie w celach handlowych. Początkowo w kamienicy od strony ulicy Dietla mieściło się kino. Od strony podwórza, także w oficynie znajdowały się zakłady usługowe.

Do czasów obecnych nie zachowała się iglica umiejscowiona na szczycie kopuły. Powszechna opinia głosi, że została ona zdemontowana przez hitlerowców obawiających się iż może ona zostać wykorzystana jako radiostacja. Nie zachowały się także dwuskrzydłowe drzwi bramy od ulicy Stradomskiej. Według opisu konserwatora zabytków z 1977 roku, były one wielokwaterowe, częściowo przeszklone, z metalową dekoracją o motywach roślinnych z monogramem M L O.

 

Róg obfitości, kartusze, kasetony

W latach świetności można było wjechać na kopułę windą. W ścianach kopuły znajdują się owalne okna, a u podstawy kopuły okno okrągłe, ozdobione płaskorzeźbą przedstawiająca róg obfitości. Poniżej, w ozdobnych kartuszach, umieszczone zostały litery MLO - inicjały właściciela domu. Te same inicjały można odnaleźć również na fasadzie od strony ul. św. Agnieszki. Wystający strop ozdabiają kasetony. Od strony Dietla i Stradomskiej budynek posiadał niegdyś dziewięć balkonów, każdy ozdobiony dwoma kolumnami podpartymi ozdobnymi wspornikami w kształcie kiści winogron.

Na podwórzu kamienicy zwracają uwagę powyginane balkony ciągnące się wzdłuż ścian budynku. Ciekawostką są kręte prowadzące aż na samą górę schody, umieszczone na zewnątrz. Schody mają połączenie z każdym z pięter.

5.IV.1993 kamienica została wpisana do rejestru zabytków.