Göbekli Tepe i sąsiedztwo – dawny Babel?
Dokonane kilka lat temu odkrycie Göbekli Tepe wstrząsnęło wieloma archeologami. Dotychczas bowiem sądzono, że to Sumerowie stworzyli najstarszą, zaawansowaną cywilizację. Ale odkrycie tychże ruin podało w wątpliwość kwestię, którą naukowcy uważali wcześniej za absolutnie oczywistą. Göbekli Tepe to „skomplikowana i misterna konstrukcja, wyprzedzająca cywilizację Sumeryjską o kilka tysięcy lat. Licząc sobie 12 000 lat, stanowi w istocie najstarsze znane nam obecnie miejsce kultu.
Odkrycie Göbekli Tepe było jednak dopiero początkiem. Już wkrótce w okolicy odkrywać zaczęto inne, nierzadko potencjalnie jeszcze starsze ruiny, jak np. Karahan Tepe. Doprowadziło to do wyodrębnienia przez archeologów regionu Tas Tepler, gdzie, jak się okazało, ruin tych jest znacznie więcej i bez wątpienia stanowiły one niegdyś jeden olbrzymi kompleks. Tyle tylko, że przynajmniej na razie nie znamy żadnej cywilizacji, która dwanaście tysięcy lat temu byłaby w stanie zbudować tak gigantyczne konstrukcje.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że według niektórych osób, odpowiednie wskazówki znajdziemy w Biblii. Ich zdaniem miejsce, w którym znajduje się Tas Tepler, odpowiada przybliżonej lokalizacji biblijnego miasta Babel.
Więcej na temat samego Göbekli Tepe można przeczytać na stronie EwolucjaMyslenia.pl w artykule: „Göbekli Tepe – wielka zagadka dla historyków”.
Sacbe – autostrady starożytnych Majów?
Jaka cywilizacja jako pierwsza postanowiła połączyć swoje miasta za pomocą skomplikowanego systemu dróg? Każdy, kto choć trochę uważał na lekcjach historii, odpowie, że byli to Rzymianie. A jednak mniej więcej w tym samym czasie swoje drogi, znane jako Sacbe, konstruowali starożytni Majowie. Sacbe to słowo oznaczające „białą drogę” – a nazwa ta bierze się od faktu, iż drogi te pokrywane były wapnem, co nadawało im charakterystyczną biel. Sacbe pełniły kilka funkcji, począwszy od tworzenia szlaków komunikacyjnych i pielgrzymkowych po wyznaczanie granic posesji.
Kwestią, której nie rozumiemy, jest to, w jaki sposób Majowie poruszali się po swoich drogach. Według obecnej wiedzy nie konstruowali oni pojazdów ani nie wykorzystywali zwierząt do transportu dóbr, zaś najdłuższa odnaleziona trasa liczy blisko 100 kilometrów. Czy Majowie pokonywali ten dystans pieszo? Opinie są podzielone, zwłaszcza że odnaleźliśmy już przecież skonstruowane przez tę cywilizację zabawki, które zawierały miniaturowe koła. Palącym więc pytaniem jest to, czy Majowie domyślili się, co mogą osiągnąć, zwiększając rozmiar tych kół, czy nie posiadali tej wiedzy. Potwierdzenie tej teorii zmusiłoby nas z pewnością do gruntownego zastanowienia się nad historią, jaką znamy.
Po więcej tego typu zaskakujących informacji zapraszamy na EwolucjaMyslenia.pl.
Kto zbudował ruiny Yonaguni?
Odkrycie ruin Yonaguni ma już co prawda swoje lata – po raz pierwszy ich istnienie potwierdzono w 1985 roku – jednakże fakt, że po dziś dzień, przeszło 40 lat później, nie ma naukowego konsensusu co do sensu ich istnienia, mówi sam za siebie. Choć istnieją teorie, według których ruiny te miały uformować się w całkowicie naturalny sposób, obecnie coraz większą popularność zdobywa teoria, iż mogą one wskazywać na istnienie dawnej, nieznanej cywilizacji, żyjącej niegdyś w okolicach współczesnej Japonii. Co czyni ruiny Yonaguni tak niezwykłymi? Otóż oprócz kształtów przypominających budowle wzniesione ludzką ręką, ruiny Yonaguni odkryte zostały pod wodą. Dlatego niektórzy dopatrują się w nich pozostałości po legendarnych kontynentach, jak Atlantyda, Mu czy Lemuria.
Dyskusja na temat pochodzenia i przeznaczenia omawianych ruin trwa już od bardzo dawna, a konsensusu nadal brak. Jeśli jednak potwierdzi się, że zostały one wzniesione ludzką ręką, będzie to niewątpliwie przełomowe odkrycie, które sprawi, iż najprawdopodobniej będziemy musieli solidnie przemyśleć historię naszej cywilizacji.
Ciekawostką jest fakt, iż ruiny Yamaguni udostępnione są do zwiedzania. Ponieważ jednak miejsce to znajduje się pod wodą, dostępne jest jedynie dla doświadczonych nurków. Niemniej jednak, jak podkreślają osoby, które miały w swoim życiu taką możliwość, jest to miejsce warte zobaczenia i skłaniające do refleksji.