Popis Jerzego Stuhra: radiowa wersja "Kontrabasisty" zachwyciła widzów i słuchaczy

Przypominamy...

Tłumy widzów, studio wypełnione do ostatniego miejsca, tysiące słuchaczy przed radioodbiornikami i jednoznacznie entuzjastyczne recenzje. Tak uczciliśmy niezwykły jubileusz "Kontrabasisty". 30 lat od premiery na scenie Piwnicy Starego Teatru przy ul. Sławkowskiej, Jerzy Stuhr zagrał tekst Patricka Suskinda w tłumaczeniu Barbary Woźniak przed największą, bo radiową publicznością.

Jubileuszowy spektakl zakończył się owacją na stojąco. "Jestem bardzo wdzięczny Radiu Kraków, że w tym studiu miałem okazję zagrać spektakl po trzydziestu latach. Miałem wielką tremę. Świadomość, że słucha mnie taka publiczność sprawiła,że czułem dużą odpowiedzialność" – powiedział aktor na zakończenie jubileuszowej odsłony monodramu "Kontrabasista".

Publiczność bardzo żywo reagowała w czasie jubileuszowego spektaklu, a na koniec nagrodziła aktora owacją na stojąco. Wrażenia – jednoznacznie pozytywne. Zachwyceni byli: Zofia Gołubiew, dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie i Daniel Cichy, dyrektor Państwowego Wydawnictwa Muzycznego.

Po przedstawieniu Jerzy Stuhr odebrał nagrodę im. Romany Bobrowskiej przyznawaną przez Radio Kraków ludziom i instytucjom wspierającym ideę radia publicznego i promującym ambitne gatunki sztuki radiowej. "To nagroda imienia kogoś, kogo doskonale znałem, lubiłem, z kim pracowałem przez kilkadziesiąt lat. Ta nagroda jest mi bardzo bliska" - mówił Jerzy Stuhr.

- Panie profesorze, Pan jest najlepszy - mówił przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Jan Dworak, wręczając Jerzemu Stuhrowi nagrodę Radia Kraków . Nagroda, w postaci zabytkowej lampy, używanej w dawnych radiodbornikach - wręczana jest w lutym, w miesiącu "urodzin" Radia Kraków.

Premiera "Kontrabasisty" miała miejsce w Krakowie w Starym Teatrze Piwnicy przy Sławkowskiej 14. "Kiedy kilka miesięcy wcześniej dostałem tekst Patricka Süskinda przetłumaczony przez panią Barbarę Woźniak, nie przypuszczałem, że będzie to jedna z najważniejszych ról mojego życia " - mówi wywiadzie dla Radia Kraków Jerzy Stuhr.

"O nie ! Kontrabasistą nie można się urodzić. Kontrabasistą zostaje się z przypadku i  rozczarowania. Nie ma wśród nas, kontrabasistów Państwowej Orkiestry ani jednego, któremu by życie nie dało po łbie. Przykładem typowego życiorysu kontrabasisty może być mój własny ..."
(fragm. sztuki)

Nostalgiczna opowieść o trudnej miłości do instrumentu, ale też niespełnionym uczuciu do kobiety. W ciągu trzydziestu lat Jerzy Stuhr modyfikował tekst, zmieniał oprawę muzyczną, przesuwał ciężar emocjonalny spektaklu, cały czas pozostając na scenie sam na sam z widzami.

W tej sztuce chodzi - obok masy innych rzeczy - o samoświadomość człowieka w jego maleńkim pokoiku . Wyzyskałem tu własne doświadczenie, gdyż większą część mojego życia spędziłem w coraz to mniejszych pokojach, które to opuszczałem z coraz to większym trudem".
Patrick Süskind

^{Fot. W. Plewiński, 1985}

W ostatnich latach z "Kontrabasistą"  Jerzy Stuhr występuje bardzo rzadko, chociaż monodram jest w repertuarze krakowskiej PWST i warszawskiego Teatru Polonia. Spektakl w studiu imienia Romany Bobrowskiej w Radiu Kraków będzie wyjątkowy, w nowej przestrzeni, ze specjalnie zaproszonymi gośćmi w studiu i najliczniejszą publicznością radiową.

"Przejechałem z monodramem kilka kontynentów -  mówi Jerzy Stuhr - zagrałem w wielkich teatrach i kameralnych salach, ale jeszcze nigdy z "Kontrabasistą" nie wystąpiłem przed radiową, wielotysięczną publicznością. To jest duże wyzwanie".

Barbara Gawryluk, jg

Jerzy Stuhr laureatem nagrody im. Romany Bobrowskiej!

Rozmowa Barbary Gawryluk z Jerzym Stuhrem

Barbara Gawryluk: Mamy dla państwa niespodziankę. Tym razem nie będzie to powieść w odcinkach ani typowe słuchowisko. Będą za to wspomnienia, bo cofniemy się aż o trzydzieści lat. Trzydzieści lat temu, dokładnie o tej porze, po raz pierwszy pokazał pan publiczności „Kontrabasistę” Patricka Suskinda. Skądinąd wiem, że gdy zobaczył pan tekst, stwierdził pan, że to jest to.

Jerzy Stuhr: Rzeczywiście mija od tego czasu trzydzieści lat. Ile przez ten czas było przygód, ile transformacji tego tekstu. Był 1984 rok, to była zima. Taka młodziutka dziewczynka stanęła pod Starym Teatrem. Zapytała: „Czy mogę pana zainteresować tekstem. Byłam na stypendium w Niemczech. W Norymberdze poszłam do teatru na premierę Patricka Suskinda „Der Kontrabass”. Rozmawiałam z autorem i powiedziałam, że w Polsce jest taki aktor, który mógłby to zagrać. Zgodziłem się, bo ten tytuł tak mnie troszkę zastanowił. Nie byłem przekonany. O godz. 12.00 w nocy zacząłem czytać a o drugiej już wiedziałem, że to może stać się sztuką mojego życia. Tak się chyba stało.

Więcej

Barbara Woźniak-Śliwińska: Przypadek sprawił, że przetłumaczyłam "Kontrabasistę"

Zupełny przypadek sprawił, że przetłumaczyłam “Kontrabasistę”, natomiast zupełnie nieprzypadkowo “wybrałam” odtwórcę tytułowej roli - p. Jerzego Stuhra. 

Więcej