Marka Radia Kraków za październik dla Cricoteki

Październik to tradycyjnie moment otwarć najważniejszych wystaw sezonu i ważnych premier. Ale wybór jurorów był prawie jednoznaczny - wszyscy docenili niezwykłą urodę wystawy ostatnich cykli malarskich Tadeusza Kantora. 

Ekspozycja poświęcona jest ostatniemu okresowi twórczości malarskiej i teatralnej Tadeusza Kantora. Wtedy rozpoczyna się zjawisko malarskiego teatru Kantora, nazwanego przez samego artystę „Teatrem Miłości i Śmierci”. Późne malarstwo i teatr Tadeusza Kantor naznaczone są intymnością i prywatnymi przeżyciami. Artysta mówi o sobie wprost: o swoich lękach, zwątpieniu, o niespełnionej miłości i przeczuciu zbliżającej się śmierci.

Koniec roku to wysyp kolejnych projektów kończącego się właśnie roku Tadeusza Kantora. Przyznam się, początkowo sceptycznie czytalam kolejne pomysły dotykające teatru Cricot 2, delikatnie mówiąc ze strony razcej nieoczekiwanej. Jak dotąd jednak - Kantor rzeczywiśie inspiruje, rzadko jest naśladowany i traktowany dosłownie, a jego metoda to wzorzec pracy z aktorem, porównywany z doniosłowścią metody Stanisławskiego czy Grzegorzewskiego. Nie spodziewałam się wielkich odkryć po najnowszej wysatwie malarstwa Kantora w Cricotece. Nawet wśród badaczy jego twórczości opinie na temat malarstwa wciąż są podzieone. Tymczasem "Cholernie spadam" to pokaz dotkliwy, mroczny i wciągający, budzący współczucie dla bohatera, ale także i ogromną czułość.
‌

W dobrej formie znowu jest Jan Klata. Dyrektor Starego Teatru pokazał swoje nowe przedstawienie - "Wroga ludu", kolejny dowód fascynacji tego reżysera literaturą skandynawską. "Wróg ludu" to Klata z czasów "Sprawy Dantona" czy "Trzech stygmatów Palmera Eltricha" - energetyczny, pewny siebie, świadomie naruszający medium teatru. Klata poszukujący, Klata z "Do Damaszku" nie miał takiej mocy jak Klata z "Wroga ludu". Na scenie - montaż atrakcji, rzeźbiarskie efekty scenograficzne Justyny Łagowskiej, wielkie role Juliusza Chrząstowskiego i Radka Krzyżowskiego.

Historia zwaśnionych rodów i zakochanej do szaleństwa pary młodych ludzi jest znana chyba wszystkim. Doczekała się ona niezliczonych wersji teatralnych, telewizyjnych i filmowych. Wyzwania, jakie niesie ze sobą realizacja tekstu mistrza ze Stratfordu, podjął się Marcin Hycnar – niezwykle utalentowany aktor i reżyser młodego pokolenia, a współpracują z nim będą równie młodzi i obiecujący artyści. Jak czytamy w zapowiedziach premiery "wierna tekstowi źródłowemu, a jednocześnie współczesna interpretacja nie tylko ukaże znaną nam historię w nowej odsłonie, ale także ujawni ponadczasowość tego kultowego dzieła".

Sporo dyskutuje się w Krakowie o nowej wystawie w Muzeum Mocak. "Artyści z Krakowa", ekspozycja poświęcona najmłodszej generacji twórców pracujących pod Wawelem, to wielki triumf malarstwa. Jest zmysłowo, surrealistycznie, są nawiązania do wielkich krakowskich tradycji - bohemy, postawy zdystansowanego dandysa czty flaneura. Ekspozycja o wielkiej malarskiej urodzie, jest jednak krytykowana za brak innych mediów niż malarstwo. Czy ten wybór oddaje ducha czasu, czy jest w nim geniusz epoki? 

Do wyboru mieliśmy także pierwszą krakowską wystawę klasyka narodowej litewskiej sztuki - Ciurlionisa. Wysmakowane, tajemnicze, symboliczne płótna soczyście zaaranżowano w przestrzeniach MCK.

Nasze nominacje:
- "Cholernie spadam" - wystawa malarstwa Tadeusza Kantora w Cricotece
- "Artyści z Krakowa" - Muzeum Mocak
- Wróg ludu" reż. Jan Klata, premiera w Narodowym Starym Teatrze
- "Romeo i Julia" - reż. Marcin Hycnar, premiera w Teatrze im. Słowackiego
- "Ciurlionis. Litewska opowieść" - wystawa w MCK

jn