Urodził się 21 marca 1924 roku w Krakowie, w rodzinie przedwojennego oficera Wojska Polskiego. W teatrze debiutował 77 lat temu, w roku 1942, w konspiracyjnym Teatrze Podziemnym prowadzonym przez Adama Mularczyka. Zawodu uczył się w studium aktorskim Starego Teatru. Początkowo występował w krakowskich teatrach: Powszechnym im. Wojska Polskiego (1945-46) i Kameralnym TUR (1946-47). W roku 1947 został aktorem Teatru im. J. Słowackiego – i pozostał mu wierny do końca.

Był też aktorem radiowym, telewizyjnym i filmowym, przez wiele lat występował w kabarecie Jama Michalika. Dwukrotny zdobywca Złotej Maski w plebiscycie Dziennika Polskiego na najpopularniejszego aktora Krakowa (1965, 1966).


Zagrał około 150 ról – jego ukochane to m.in.: Stiepan w Ożenku Gogola (1949), w którym występował obok Mieczysławy Ćwiklińskiej i Jana Kurnakowicza, Sczastliwcew w Lesie Ostrowskiego (1963), gdzie grał razem ze swoim najbliższym przyjacielem Wiktorem Sadeckim, Sganarel w Don Juanie Moliera (z Markiem Walczewskim, 1962), Kantek w Królowej przedmieścia Krumłowskiego (1960). Grał też Księdza, Gospodarza, Dziada w trzech kolejnych inscenizacjach Wesela Wyspiańskiego (1969, 1973, 1984), Jegora Bułyczowa Gorkiego (1972), Starego Aktora w Wyzwoleniu S. Wyspiańskiego (1992), Browna w Operze za trzy grosze Brechta (1965).

Po przejściu na emeryturę w 1991 roku nadal był czynny zawodowo, jeszcze niedawno widzowie mogli go podziwiać w spektaklach, w Krakowskim Salonie Poezji, a także podczas gali Międzynarodowego Dnia Teatru w 2017 roku, kiedy wzruszająco wygłosił monolog Starego Aktora z Wyzwolenia Wyspiańskiego.